Hardlopen

Maandagavond,

Rare training eigenlijk. De deelnemers vanavond hebben hun langste duurloop voor Eindhoven zij lopen allen de HM daar. 20 km is afstand. Voor mij vandaag net een brug te ver. Dus de afspraak gemaakt een rondje van een dikke 10 km uit te zetten. De eerste keer linksom te lopen. Zelf mee. De volgende ronde tegengesteld te lopen en ik fiets dan mee. Om 19.00 van start. Ik ga voorop lopen en denk bij mezelf ik zal het tempo een beetje hoger leggen dan wat we gewend zijn te doen. Ik hoef er toch maar één. Met een kleine 3 km onderweg wordt er aardig gesputterd en het tempo moet weer naar de normale waarde. Mag je niet eens je eigen zin doordrijven! Aanmerkingen op de leiding worden normaal bestraft met een gele kaart bij lopers doen ze dat af met een lach! De openingsronde gaat in een tijd van 1:05′ en is 10.3 km lang. Ronde 2 is een paar 100 m. korter omdat men niet rond het stadion loopt. Heb ik me goed aangekleed is het op de fiets toch aardig wat frisser dan dat je loopt. Maar wat ik vanavond gezien heb dan heb ik er alle vertrouwen in dat voor deze groep Eindhoven wel snor zit. Zo gemakkelijk lopend en kletsend die afstand overbruggen. Dat gaat helemaal goed komen. Als je bedenkt dat in dit groepje 3 jaar geleden nog niemand ooit een meter liep. Ja.. daar ben ik trots op!!
Niet eens zo zeer de prestatie maar nog veel meer op het  plezier dat iedereen er aan beleefd. En daar mag ik van meegenieten.

Zaterdagochtend,

Hebben we het al gehad over loopschoenen en loopkleding vandaag staat voor de Start to Runners voeding op het programma. Nee…niet het eten daarvan meer eigenlijk het niet eten daarvan. Of beter gezegd  het eten van de juiste voeding in de juiste hoeveelheden en porties. Gisterenavond mooi alles al klaar gezet. De uitstalling gemaakt van folders. De hele santekraam, tot aan de laptop en beamer toe. Dan, of de duivel er mee speelt, microfoon hapert.. geluid valt af en toe weg. Voor mij niet zo’n ramp ik kwek er wel bovenuit maar onze dietiste heeft het daar wat moeilijker mee. Vlug de vaste micro erbij gehaald en het werkt weer. Vervolgens wordt de laptop wat verschoven en wat gebeurt er!! de voeding wordt er uitgetrokken en het machientje valt uit. Nou ja het kost even tijd eer dat het zaakje weer opstart. Uiteindelijk kan de presentatie van stapel. Ondanks de aanloopproblemen heeft zij een aandachtig gehoor. Dan naar buiten want er dient ook nog gelopen te worden. En een normale baantraining  duurt bij ons compleet 2 uur en bij de Start to Runners moet je die in een uur proppen. Dat is een gevoel van afjakkeren. In de kern wordt er vandaag al een 400, een 1000 en nog eens een 400 m gelopen met steeds 200 m wandelpauze. Het lopen leert snel. Zonder pijntjes?? Niet helemaal. Wel allemaal tot beginnersklachten terug te voeren. Niettemin er moet wel aandacht voor zijn. Na afloop kan men zijn shirt ophalen. Met de uitdrukkingen Body Mass Index of Quetelet Index nog nagalmend in hun oren probeert men maar meteen een shirtmaat kleiner mee te nemen dan er bestelt is. Helaas eerst bewijzen en dan pas ruilen. En als laatste stuur ik ook nog het verkeerde schema naar de deelnemers. Ja..ja.. er mankeerde wel wat aan vandaag.

Zondagmorgen,

De training die ik vandaag voor de groep in mijn gedachte heb mag best een pittige worden. Normaal als ik zelf mee doe dan gaan we gedeisd;-). Nu in mijn rustweek voor Zeeland kan de groep hun gang gaan. Via een mooie route lopen we naar de enige bult die onze omgeving rijk is, een wildviaduct over de A50. De aanlooproute is om en nabij 5 km. Een helling met een geasfalteerd fietspad, die niet zo steil is dat de looptechniek naar de knoppen gaat, maar je voelt wel dat het oploopt. De oplopende lengte is 400 m. Er zijn door wat creatievelingen om de 50 m. merkpunten aangebracht. De opdracht voor vandaag is de navolgende: Een piramide oplopend met 100 m. tot 400 en nog eens 400 en weer terug. Wat is het zalig om alleen maar te hoeven kijken en zelf niet moe te worden. Ja.. ik heb wel wat gedaan. Met de minst snelle het laatste deel van de opdracht meegelopen. Mentale ondersteuning? Ook.. maar zeker ook om dat ik toch niet laten kan om te niksen.
Heerlijk die 5 km weer terug. En wat een weertje. Groep iets geleden, gezien het geluidsniveau, niks. Er hoeven vanmiddag geen "bank"zaken geregeld te worden.

Woensdagavond,

  Al in een vroeg stadium dat ik mijn brandweerwerk deed kwam ik er achter dat het risico van het ontstaan van brand vele malen werd vergroot door de manier van leven die er mensen op na hielden. Daar waar structuur in een leven bestond was dat risico niet zo groot. Het zal eind jaren ’70 geweest zijn dat wij een brandje hadden in een flat. Puinzooi troef!! Nu was het geval in die flats als je een emmer bluswater teveel gebruikte kon je die bij de onderburen opvangen en weer hergebruiken. Zo lek als een mandje. Zo gebeurde het dat bij het afblussen er met een riek de smeulende resten werden omgeschept en voorzichtig uitgemaakt werden. Op een bepaald moment nam ik een flinke schep en er kwamen een drietal boeken nagenoeg onbeschadigd boven. De titel van het boek wat bovenaan lag was de navolgende: ‘I never promissed you a rose garden" van de schrijfster Joanne Greenberg. Het kon niet toepasselijker zijn. Toeval? Wie zal het zeggen. Tja..zo soms blijven voorvalletjes in je herinnering.

Maar getraind is er vanavond ook nog. Zeker, en bij het inlopen is er nog flink geklept over de wedstrijdjes die er in het weekend geweest zijn. Er stond 10 x 400 m. op het programma met maar 100 m. rust. Een schema wat vraagt om schromelijk over de schreef te gaan wat het tempo betreft. Er zijn er bij die,gezien het tempo dat ze liepen, de volgende 10km wedstrijd onder 35′ gaan lopen;-) Alhoewel ik dit waag te betwijfelen. Maar ja ze zijn van huis!!

Donderdagmorgen,

Vanochtend een soortgelijke constructie als vorige week. Een duurloop met verschillende opstapplaatsen. Voor Maria stond de grootste afstand op de rol. Ruim 3 uur. Een dik half uur na haar vertrek komt zij bij ons langs en pikt Ron en mij op. Dan door naar Harrie de voor de route van het volgende uur zorgt. Mag hij nog vaker doen. Hij kent op Bedaf werkelijk ieder paadje en stuurt ons door paadjes dat het er wel op lijkt of hij de energie van een duurloop van 4 in 2 uur wil proppen. Niettemin is het een puntgave route. Niet alleen de route is puntgaaf ook het weer werkt mee. Hoeveel donderdagochtenden dat we nu al achtereen schitterend weer hebben? Ik weet het niet maar mazzelaars zijn we wel. Na ruim een uur is Harrie weer thuis daarna haken Ron en ik af en Maria gaat nog voor een halfuur verder. Soepel lopend of ze nog uren mee kan. Wij liepen vandaag 2:08′ over een afstand van 20 km. Met de stops op de halteplaatsen een lekker tempo. Zulke loopjes dat is toch genieten van de bovenste plank.