Hardlopen

Woensdagavond,

Ook voor de baantraining komen we nu in de periode dat tegen het einde van de training de lichten aan moeten. Want op de tast lopen is zo lastig. Kijk het inlopen gaat nog wel, niet op de tast lopen bedoel ik dan, maar het is dan nog licht genoeg. Voor de foute lezer bedoel ik dat de duisternis nog niet heeft toegeslagen en dat het inlopen niet als zwaar wordt ervaren;-) Tja… fout willen verstaan kan altijd.
Na het inlopen en de oefeningen begint het. Het uitleggen hoe het schema vandaag in elkaar steekt. Na 3 keer lukt het wel.. dacht ik. We zouden moeten lopen 1600-400-1200-300-800-200 m. Met iedere keer 200 m. pauze ertussen. De uitvoering kende vele varianten op dit thema. Terwijl het schema per mail thuis gestuurd wordt, is het kennelijk slecht gelezen. Zal wel tijdgebrek zijn denk ik dan;-)
Niettemin welke variant er ook gebruikt werd het ging er stevig aan toe. Wisseling van afstand is wisseling in tempo en dat is best lastig. Voor een paar mensen die ingestroomd zijn om een dikke 3 maanden mee te trainen om aan de Damloop mee te doen was vandaag het beslismoment om de 10 mijl mee te lopen in Amsterdan of een thuiswedstrijd 10 km op 21 september.
Ze zijn er klaar voor.

Donderdagochtend,

Het begint een gewoonte te worden om op donderdag om 7.30 u bij mij te vertrekken. Harrie ging vandaag niet mee die hoefden we niet op te halen. Ron daarentegen had te kennen gegeven mee te willen. Goed zo Ron je weet de plaats en de tijd. Waarschijnlijk durft hij niet bij mij binnen te komen want hij blijft netjes buiten wachten tot Maria, Alice en ik buiten komen. Wat een mooie morgen hebben we uitgekozen de zon schijnt al vroeg, de temperatuur aangenaam, goed gezelschap, wat wil een mens nog meer. Ikke niet…dit is het helemaal. Wat ook een gewoonte begint te worden is de lengte van onze duurloop. 3 uur wordt een fluitje van en cent. Voor Alice vandaag de laatste voor 28 september. Berlijn berg je… ze komt eraan!! Helemaal klaar ervoor. Maria heeft nog het langst te gaan die mag pas op 28 oktober in Etten Leur. Ron loopt graag zo maar mee. Groot gelijk zo begint voor hem de dag ook goed. Hij liep al een 15-tal min. voor hij bij mij was en is na 2.30 afgehaakt richting huis. Hij kan de volgende keer gewoon 3 uur mee doen. Hoeft hij zelf nog niet eens koffie te zetten dat doe ik dan nog voor hem. Voor mij de op een na laatste lange. Ik zeg net al het begint gewoontjes te worden. Het liep als een trein. Last van zondag? Niet iets.. gelukkig maar! Onderweg nog een paar foto’s gemaakt van de route. We troffen een stel dieren aan in een afgepaald stuk, voor mij hielden ze het midden tussen schapen en schotse hooglanders. Na 3:03′ terug. Of het nou 29, 30 of 31 km zijn die we gelopen hebben voor mij lood om oud ijzer. Ik heb er van genoten en zo te horen mijn companen ook.