Woensdagavond,
Al in een vroeg stadium dat ik mijn brandweerwerk deed kwam ik er achter dat het risico van het ontstaan van brand vele malen werd vergroot door de manier van leven die er mensen op na hielden. Daar waar structuur in een leven bestond was dat risico niet zo groot. Het zal eind jaren ’70 geweest zijn dat wij een brandje hadden in een flat. Puinzooi troef!! Nu was het geval in die flats als je een emmer bluswater teveel gebruikte kon je die bij de onderburen opvangen en weer hergebruiken. Zo lek als een mandje. Zo gebeurde het dat bij het afblussen er met een riek de smeulende resten werden omgeschept en voorzichtig uitgemaakt werden. Op een bepaald moment nam ik een flinke schep en er kwamen een drietal boeken nagenoeg onbeschadigd boven. De titel van het boek wat bovenaan lag was de navolgende: ‘I never promissed you a rose garden" van de schrijfster Joanne Greenberg. Het kon niet toepasselijker zijn. Toeval? Wie zal het zeggen. Tja..zo soms blijven voorvalletjes in je herinnering.
Maar getraind is er vanavond ook nog. Zeker, en bij het inlopen is er nog flink geklept over de wedstrijdjes die er in het weekend geweest zijn. Er stond 10 x 400 m. op het programma met maar 100 m. rust. Een schema wat vraagt om schromelijk over de schreef te gaan wat het tempo betreft. Er zijn er bij die,gezien het tempo dat ze liepen, de volgende 10km wedstrijd onder 35′ gaan lopen;-) Alhoewel ik dit waag te betwijfelen. Maar ja ze zijn van huis!!
Donderdagmorgen,
Vanochtend een soortgelijke constructie als vorige week. Een duurloop met verschillende opstapplaatsen. Voor Maria stond de grootste afstand op de rol. Ruim 3 uur. Een dik half uur na haar vertrek komt zij bij ons langs en pikt Ron en mij op. Dan door naar Harrie de voor de route van het volgende uur zorgt. Mag hij nog vaker doen. Hij kent op Bedaf werkelijk ieder paadje en stuurt ons door paadjes dat het er wel op lijkt of hij de energie van een duurloop van 4 in 2 uur wil proppen. Niettemin is het een puntgave route. Niet alleen de route is puntgaaf ook het weer werkt mee. Hoeveel donderdagochtenden dat we nu al achtereen schitterend weer hebben? Ik weet het niet maar mazzelaars zijn we wel. Na ruim een uur is Harrie weer thuis daarna haken Ron en ik af en Maria gaat nog voor een halfuur verder. Soepel lopend of ze nog uren mee kan. Wij liepen vandaag 2:08′ over een afstand van 20 km. Met de stops op de halteplaatsen een lekker tempo. Zulke loopjes dat is toch genieten van de bovenste plank.