Hardlopen

Woensdag,

Schreef ik in mijn vorig blogje over het slingerpad. Ook kom je, als je op dat pad loopt, over een gedeelte waar nog de restanten te vinden zijn van een wielerbaantje wat ruim 90 jaar geleden is aangelegd. Je moet weten dat er in die tijd, de eerste wereldoorlog, daar in die omgeving een kamp is geweest van Belgische vluchtelingen.
Ze hadden in die tijd een heel eigen leefgemeenschap met zelfs hun eigen munteenheid. Uden had in die tijd 6000 inwoners en er kwam op dat ogenblik een leefgemeenschap bij van 7000 mensen. Overigens waren zij nagenoeg geheel selfsupporting. Het industrie terrein dat nu in die buurt ligt hanteert nog steeds de straatnamen van destijds. Overigens heeft het bovenstaande niks van doen met de baantraining van vandaag. De groep is wel iets kleiner dan normaal maar dat mag geen naan hebben. Het programma geeft aan. 2 x 1000 dan 2 x 200 en nog eens 2 x 1000 met steeds 200 dribbelpauze ertussen. Er vormde zich mooie groepjes die redelijk op tempo liepen.

Donderdagochtend,

Was de groep gisteren maar een fractie kleiner vandaag gereduceerd tot de helft. Ron vanochtend vertrokken naar Lombok en Maria ook op vakantie. Het zij hun gegund. Neemt niet weg dat Harrie en ik gewoon op stap gaan met zijn tweetjes. Harrie voor 2 uur en ik mag een half uurtje langer. Meteen als we bij Harrie weg zijn kiezen we voor Bedaf met zijn zandheuvels en zandbakken. Meteen even je hartfrequentie de hoogte in.
Daarna wordt het parcours wat rustiger ook stukken met asfaltweggetjes. In het laatste half uur neem ik het begin stuk weer terug. Goeie oefening voor Zeeland. Het zijn geen trapjes maar het gaat wel venijnig omhoog. Het tempo zal de gehele tijd gelegen hebben tussen 5′ 40" en 5′ 50". Nog even nakaarten bij de koffie en dan is een douche verdiend.