Donderdag,
Vandaag de laatste dag alweer op het eiland. Vanmorgen nog een stuk gelopen. Mijn onderrug voelt niet florisant aan. Dat kan een stuk beter. Niettemin de hele dag nog wel lekker kunnen fietsen en wandelen. Dat geeft geen enkel probleem. Wat is het toch heerlijk om op de Wadden te zijn. Gelukkig zoeken veel Nederlanders hun vakantie elders anders zou het er veel te vol worden. Laat maar zo.
Vrijdag,
Tjee…wat is het druk bij het wachten op de boot. Het lijkt er op alsof het hele eiland leegloopt. Maar als de boot aanmeert komt er weer net zoveel bij als dat er af gaat. Schiermonnikoog is erg in trek zo schijnt het. En niet zonder reden overigens.
Over de weg naar huis kan ik beter maar kort zijn. De files waren des te langer.
Bij thuiskomst meteen de fisio gebeld en een kwartier later lag ik op de behandelkamer bij hem. Dat is nog eens service. Kennelijk een verschoven tussenwervelschijfje dat weer terug moet naar zijn plaats.
Zaterdagochtend
De groep is weer groeiende. Velen zijn weer terug. Degene die onder hun vakantie niet veel gelopen komen zich vandaag tegen. Op het programma stonden 3 series van 4*400 m. met 100 m pauze en een serie pauze van 200 m. Je merkt dat we alweer richting september gaan. Stonden we met zijn allen 2 weken terug nog bij de verspringbak al in de zon nu is die grens al zeker 10 meter opgeschoven. Maar niettemin toch zon.
Na afloop van de training is er weer koffie en gebak. Daarvoor alleen al zou je komen trainen. Mijn rug voelde vandaag een stuk beter aan dan donderdag. Met een week nog wat rustiger hoop ik weer volop mee te kunnen.
Morgen in ieder geval niet lopen. Een uitnodiging om aan een culinaire fietstocht mee te doen. Een aantal horeca bedrijven uit Uden hebben de tour in elkaar gezet een zetten hun beste beentje voor zo maar in een natuurlijke omgeving. Dus niet bij hun zaak. Ik moet wel opletten om niet dicht te groeien.