Hardlopen

Maandag,

Als een jaar op het einde loopt wordt er vaak eens teruggekeken hoe een jaar geweest is. Maar ook wordt er vooruitgekeken. Van een terugblik daarvan weet je zeker hoe het was. Anders is het met vooruitkijken. Vandaag mooie plannen morgen alles in duigen.
Natuurlijk waren er voor mij een paar mooie hoogtepunten. Eigenlijk kan ik veel beter zeggen mijn hele jaar was top. Ja…. ik weet het maar al te goed. Ik kan bijna al mijn tijd besteden aan hardlopen of zaken die daar mee in verband staan. Of het nou daadwerkelijk lopen is of een training verzorgen of supporteren of je handen uit de mouwen steken bij de club. Alles heeft zijn mooie kanten.

Een aantal zaken zou ik toch wel willen noemen, de weblogloopjes die ik liep in Uden in Oostende in Mol en in Middelburg. Een eerste deelname aan de 30 km van Schoorl. Mijn start in Rotterdam op de marathon met mijn beide zonen. Geloof me gerust ik was een trotse pa die daar stond.
En de 12 uurs in Den Haag met de superwissel. Wat een moment. En dan de Zeeuwse Kustmarathon door zijn bizarre omstandigheden waarvan men jaren zal spreken. En ik was erbij. En wat te denken van de halve marathon bij onze Belgische vrienden samen met Maurice in Aalter. Dit zijn dan de grotere evenementen die ik noem maar wat denk je van kleinere ogenblikken, duurloopjes met goeie collega’s, gesprekken onder het lopen of verhaaltjes tijdens de koffie.
Ogenblikken van grote waarde die je bijblijven. Die nemen ze me niet meer af. En neem van me aan die "kleine momenten" waren talrijk. En de cijfers? Met nog een drietal loopjes, een duurloopje vanavond van 15 km, woensdag een baantraining en op oudjaarsdag een loopje van 16.5 km in Middelrode, te gaan kom ik dit jaar uit op 3250 km. Ik was er 262 keer en 490 uur mee bezig.
Dan de jaarwisseling en weer een heel nieuw loopjaar in. Zeker weten dat daar ook weer ogenblikken bij zullen zijn die volgend jaar in het eindverslag vernoemd worden.

Voor eenieder een prima en blessurevrij jaar toe gewenst en bedenk: "Voor lopen heb je je lijf nodig maar lopen doe je met je hart, met je ziel en als je dat ervaart dan pas ben je een loper".

Zondagmorgen,

De groep zou vandaag maar klein geweest zijn als de derde kerstdagloop zou zijn doorgegaan. Maar ja… dat was dus niet zo. Dan vanmorgen maar naar het bos. Gisterenavond al een training bedacht waar ieder mee vooruit zou kunnen. Inlopen naar de Roestbak. Kunstwerk? Roestbak meer niet. Ik kwam er al snel achter dat plan A niet ging lukken. Een paar stukken die in het traject zaten echt nog spekglad. Dan plan B uit de kast.
Een rechthoek van een kleine 800 m met op een van de kopse kanten een aardige bult. De tegenoverliggende kopse kant moest (mocht) rustig, de rest op tempo. We zouden gaan voor 35′. Een 5-tal minuutjes langer dan dat we gewend zijn op zondag met de kern van de training. Je vraagt je af wat zijn nou 5 minuutjes. Ik geef je de verzekering dat ze lang kunnen zijn.
Op het eerste rondje zie ik er een paar vertrekken en roep ze na dat er nog meer rondjes komen. In ronde 3 zie ik ze terug en loop ze voorbij. Kwestie van indelen. Nee…de foto rechts is niet van vandaag. De bult wel!
De snelsten lopen 9 rondjes, ik liep er 8 en de minst snelle kwamen bijna tot 7 rondjes. Een voordeel van deze training?  Als de gladheid verdwenen is hoef ik over de volgende training niet meer na te denken. Dat deed ik gisteren al.

Zaterdag,

Zaterdag klinkt wat minder dan Tweede Kerstdag. Door de sneeuwval van de afgelopen week bleken een aantal parcoursen er dermate slecht bij te liggen dat de organisaties overwogen om de wedstrijd af te gelasten. Zo ging  de derde kerstdagloop eruit. Ik kan me voorstellen dat ze niet het risico op ongevallen willen lopen. Het gooit wel een aantal planningen in de war. Zo ook die van mij.
Vanochtend zou ik gaan lopen met mijn jongste zoon. Het gebeurt niet zo vaak dat ik in die gelegenheid ben. Een duurloop met een redelijk tempo van 11-12 km. Nu de derde kerstdagloop er uit ging en dat ik wist dat Kitty in Vught zou lopen samen met mijn oudste zoon richting Vught om daar een 15 km te lopen samen met Kitty.
Het loopje vanochtend op een parcours wat met de vorst van afgelopen nacht om sommige plekken nog aardig glad was duurde 1:02′ en was 11.5 km lang. Superweer was het, het zonnetje er bij en nagenoeg geen wind. Douchen, eten en op naar Vught. Daar aangekomen bleek ook hier een wijziging in het programma.
Alle afstanden van langer dan 12 km. lagen eruit. Bleef alleen 7.5 en 12(11 km) over. Wachtend in de kantine kwam Kitty al snel opdagen. Ik heb dat al eens vaker gezegd al heb je elkaar nog nooit ontmoet op de een of andere manier herken je elkaar. Even bij gekletst en dan naar de start. Van wat mail contact wist ik dat 6′-6’15"/km mogelijk moest zijn. Rustig van start en dan maar zien of het tempo iets naar boven kon. Toen we de weg opdraaide langs het Drongels kanaal hoorde ik aan haar ademhaling dat ze wel ongeveer max. liep. Nu loop ik zonder GPS en moest derhalve inschatten op welk ogenblik we het 10 km punt zouden passeren. Ik klokte 1:00’32" een PR voor haar. Onmiddellijk voorbij dit punt wilde ze het bijltje er bij neergooien. Mooi niet dus!! Even iets terug in tempo en dan weer gaan. De laatste 500 m. gingen weer goed. Finish op de baan in 1:07’07". Na controle van de Garmin, 10 km in 1:00’13". Als ik dat geweten had!!!
Nou morgen dus niet naar Arnhem. Dan maar de gewone bostraining in. Nou ja…gewone bostraining. Eens zien hoe morgen het bos er bij ligt. Ook hier moet het parcours veilig zijn.