Donderdagmorgen,
Toen was alles nog anders!
Toen ik in 1987 voor de eerste keer van start ging in de zevenheuvelenloop had waarschijnlijk niemand ooit in de gaten dat deze loop zou uitgroeien tot wat die nou is. Alles bijeen stond er toen een kleine 500 man aan de start. Het parcours was ook een stuk anders. Ik kan me nog herinneren dat we omhoog moesten naar het landhuis “Ons Erf”. Ik vond dat destijds een ontzettende rotklim. Het zou ook zo maar kunnen dat dit alleen maar in mijn herinnering zo was.
tijdsregistratie
Met het vorderen van de tijd werd het steeds maar drukker en is de start verlegd naar de Groesbeekseweg. De huidige startlocatie. In 1993 kreeg ik voor de eerste keer te maken met de gele chip die je aan je schoenen moest doen. Ik kon me maar amper voorstellen dat ding mijn en van iedere loper de tijd moest registreren. Waarschijnlijk zal het voor de organisatie nog veel spannender geweest zijn.
Uiteindelijk heb ik vanaf 1987 niet ieder jaar meegelopen gewoon omdat ik een paar keer last heb gehad van een blessure en niet van start kon. Maar meer dan 20 keer heeft deze loop toch wel op mijn programma gestaan. Zondag mag ik weer. Ook een groot aantal clubgenoten van me hebben de weg naar deze loop gevonden. Een 15 km in het najaar die een prima opstap is voor een halve marathon in het voorjaar. Vanmorgen een laatste duurloop van 13 km gemaakt voor zondag. Het was koud en mistig. Van mij mag dat zondag ook best zo zijn. Het hoort nou eenmaal bij november en bij de zevenheuvelenloop.
Hardlopen 