Hardlopen

Woensdagavond,

Zonder hesje geen lesje!

Baantraining. Bij het thuis wegfietsen was het al behoorlijk mistig. Eigenlijk de hele dag al, dan weer wat opgetrokken dan weer een stuk dichter.
Het is sowieso al de gewoonte dat iedereen bij het inlopen buiten de baan, als het donker is, een reflecterend hesje draagt. Heeft er iemand geen? We hebben een krat van die dingen staan dus je kunt vooruit.
Bij het splitsen van de groep op de baan kon je het groepje aan de overkant van de baan niet zien. Gelukkig is een afspraak op tijd niet van het zicht afhankelijk. Om 8 uur beginnen aan de kern van de training. Sommigen mogen nog niet hele schema mee lopen. Eerst nog herstellen van de inspanning van afgelopen zondag.

Het was een spookachtig gezicht om de diverse groepjes uit de mist te zien opdoemen. De trainers moesten wel in beweging blijven om niet al te veel kou te krijgen.

Donderdagmorgen,

Ook een beetje mist

Met het groepje waarmee ik op donderdagmorgen mijn duurloopjes maak is het de gewoonte om uit te gaan van 2 uur als basis. Twee uur is een prima basis om van dat punt uit een marathontraining te starten. Nu zijn we allemaal terug van een marathon. In een paar weken bouwen we uit naar die 2 uur.
Vandaag beginnen we een half uurtje later dan dat we gewend zijn. Gewoon omdat het wat minder lang en wat minder vroeg is. We lopen vandaag net geen 1:30′ . Bijna 14 km dat we weg tikken. Het gemakkelijkste parcours? Nee….dat niet! Iemand die er piepte of kraakte? Nee….ook niet. Prachtig wekelijks loopmoment. Een keertje meelopen? Dat mag laat maar weten.