Hardlopen

Maandagmorgen,

Zo snel was ik niet!

De kerstdagen. Al jaren is het mijn vaste gewoonte om op 2de kerstdag in Vught te gaan lopen bij de Kangoeroe loop. Ik geloof dat ik er inmiddels alle afstanden al wel een gelopen heb. Van de 5 km tot en met de 27 km.
Ooit tijdens die 27 km besloot ik voor mezelf om me in te schrijven voor de marathon van Rotterdam. Dat besluit nam ik  bij die 27 km in 1992.

Je moet weten ik had me voorgenomen, toen ik in de jaren ’80 begon met hardlopen, om ooit in mijn leven eens een marathon te lopen maar dat ik niet van start zou gaan of de mogelijkheid moest er in zitten om onder de 3 uur te kunnen finishen. Toen ik dat besluit nam wist ik nog niet precies hoe groot de baal hooi was die ik op mijn vork nam. Daar kwam ik gaande weg pas achter.

De foto is van een jaar later 1994!

In de loop van de jaren ging het me wel steeds iets beter. Mijn PR’s werden steeds iets scherper. Maar een marathon finishen onder 3 uur?? Bij de start in 1992 in Vught stond ik er nog helemaal niet bij stil dat vandaag de beslissing zou vallen. Het was koud er stond een snijdende noordoosten wind. Niet echt een voordeel als je de wind schuin van voor hebt langs het Drongels kanaal waar je bijna 12 km lang naast loopt. Het eerst deel viel wel mee kan ik me nog herinneren. Eenmaal langs het kanaal viel me al wel op dat ik mensen voorbij liep waar ik normaal gesproken altijd wel op achter liep. Er was een ogenblik in de wedstrijd dat ik het gevoel had om ongeveer te vliegen.

Zelfs in de laatste paar km kon er nog een schepje bovenop. Mijn eindtijd was toen 1:42′ . Voor mijn gevoel nog steeds mijn beste wedstrijd ooit!

Bij een bakje koffie na de wedstrijd dacht ik bij mezelf:  “als ik het nu niet doe wanneer moet ik het dan wel doen”? En daags naderhand stond ik ingeschreven voor Rotterdam. Dit zijn van die loopmomenten die je niet zo maar vergeet.