Hardlopen

Donderdag,

Zo nog net op op de valreep van 2011 een ogenblik om eens terug te kijken wat er nou van 2011 terecht is gekomen. In 2010 hard geroepen dat 2011 ons jaar zou worden.
Het begint al op 6 januari. Ik bereik de leeftijd van 65 jaar. Pensioengerechtigde leeftijd. Een ander die mijn salaris (AOW) gaat betalen. Gelukkig heb ik niet tot aan deze datum hoeven te werken. Zonder baan was ik al vanaf 2004. Het is wel een mijlpaal maar om het nou een hoogtepunt in mijn leven te noemen dat is me net een brug te ver.

Een paar weken nadien mag ik met een groep mee een weekend op stap om een trail te lopen in de Ardennen. Een klavertje 4. Overigens liep ik maar een klavertje 3 maar was er wel getuige van dat Geert zomaar vanuit het niets zijn eerste marathon volbracht. Redelijk steendood was ik na die 33 km. Ga nog eens terug!!

Van het volgende “feest”geniet ik zeker nog meer van. Op zondag 27 februari onze natte webloggersloop . Werkelijk vanaf het eerste begin tot het moment dat we weer binnenstappen aan een stuk door regen gehad. En het was koud!! Maar wat een sfeer onderweg. Wat genoot ik hier eindeloos van. Het eten naderhand het cadeau dat Sjan en ik van iedereen mocht ontvangen. Da’s wel wat anders dan 65 worden. Uiteindelijk sloten we dit af met een weekendje Brugge. Hoogtepunt van het jaar? Wel één van de velen.

Het volgende loopfeestje vindt plaats op Hemelvaartsdag. Een 30 km gekapt in 2 stukken van zo rond 15 km. Zo maar in de vroege ochtend om 8 uur met een groep vanuit heel Nederland bijeen om samen een stukje te lopen. Niet alleen een stukje lopen maar ook met trots ons loopgebied te showen. Zeker weten dat er in onze omgeving prima gelopen kan worden.

Dan is op 1 juni Sjan jarig en bereikt ook de magische grens van 65. Ze devalueert in één klap mijn AOW met de helft. Aan deze verjaardag besteden we niet al teveel aandacht want het accent ligt 4 dagen verder.  Ondertussen waren we op 12 maart 40 jaar getrouwd en zouden dat redelijk groots vieren met een tuinfeest. Hoe kun je het treffen. Het is op zaterdag 4 juni zo’n formidabel mooi weer. In de loop van de middag kwamen de gasten en tot diep in de nacht bleef iedereen. Dat was ook meteen de laatste dag nagenoeg van de mooi lente. Dit het hoogtepunt dan? Ja…ook één er van.

 

Nog geen week naderhand is het Pinksteren het weekend van Roparun. Het weekend van RTZN. Het weekend van eindeloos lopen en weinig slapen. Ook het weekend van eindeloos genieten. Het is zo gaaf om te lopen langs de franse wegen bij het ondergaan van de zon, het langzaam vallen van de avond. In de verte de rode lampjes van de teams die voor je zijn om die te zien. Het opkomen van de zon het licht zien worden. Je teammaatjes aan te moedigen of te troosten als het even niet zo mee zit. Iedere loper of loopster zou dit eens mee moeten maken of ervaren. Dit blijft hangen. Dit dan het hoogtepunt van het jaar? Lastige keuze!!

Dan breekt er even een wat rustige periode aan. De vakanties komen er aan. De trainingsgroepen worden kleiner het inplannen van trainers als er eentje met vakantie gaat. Voor mezelf even wat rustiger om dan vol er tegen te gaan wat op 1 oktober komt de marathon er weer aan. Mijn marathon.

 

Mijn marathon ?Yep… voor de 4de keer sta ik op 1 oktober aan de start in Burg Haamstede. Niet alleen trouwens. Welk gezin in Nederland zou kunnen zeggen dat vader aan de  start staat met zijn beide zonen en dat daags naderhand de moeder van die zonen de uitdaging aangaat van de wandelmarathon. Ik denk dat dit redelijk uniek te noemen is. Waarschijnlijk sta ik aan de start waar de trots zo vanaf te lezen is. Maar….aan de start staan betekent nog allerminst dat de koers gelopen is. Is de hele zomer na 4 juni nog niks geweest dan brandt die vandaag wel los. Nu is het al meer dan 20 graden en amper wind. Het zal nog wel warmer worden. Het lopen met een petje op en singlet aan is een goede keuze. Ook de factor 20 op mijn schouders en mijn nek is niet fout.
De stormachtige  marathon van 2009 was avontuurlijk maar deze is zeker niet minder zwaar door de warmte. Ik finish bijna 15′ na mijn oudste zoon net binnen 4 uur. De jongst komt een een half uur naderhand binnen. Hij heeft het wss. het zwaarst gehad. Is geen warm weer loper. Later op de avond mag ik op het podium als winnaar bij de AOW-categorie.
Op zondagochtend vertrekt Sjan met een paar vriendinnen om dat hele stuk te wandelen. En na een hele dag onderweg te zijn geweest is de finish ook in Zoutelande.
Familieweekend geslaagd! Dit is wel de topper van het jaar. Ik geloof nooit dat dit me nog eens zal overkomen.

 

Nog een ding staat me te wachten. In 2010 wonnen wij met ons trainersteam als beste Start to Run locatie een verwenweekend op Terschelling. Uiteraard het weekend dat ook de Berenloop er van start gaat. 5 mensen van ons team doen er mee aan de hele marathon, 3 aan de halve en de 2 anderen doen dienst als verzorger.

Zo kort na de kustmarathon  moet ik niet weer volle bak gaan lopen en mag ik Inge, die daar haar eerste marathon loopt, de weg wijzen. Vertrokken op 6’/km. en daar hadden we aan de finish precies 18″ op over. Wat een superervaring was dat. Weer een grandioos weekend.

 

Met nog een paar wedstrijdjes in november ging er in december de rem op. Wat een prachtig jaar was het toch. Ik ben er nagenoeg zeker van dat er weinig lopers in Nederland zijn die zo’n loopjaar achter de rug hebben. Nu op naar 2012. De plannen zijn gemaakt nu de uitvoering nog.