Woensdag,
Behandeltafel!
De training afgelopen zondag pakte iets anders uit dan dat ik mijn gedachte had. Het was dan wel een pittige training maar dat mijn hamstring het zou begeven daar had ik geen rekening mee gehouden. Gelukkig had ik op maandag toch al een afspraak staan bij mijn fysio. Zodoende lag ik op maandagmorgen om 7.30 u. al op de behandeltafel. Veel sneller zal dat al niet kunnen. Het lijkt erop dat het alleszins meevalt want de baantraining van vanavond heb ik gewoon kunnen begeleiden.
Nu is het zo dat op woensdagavond onze kantine gesloten is. Op deze avond is het bezoek altijd dermate laag dat de energiekosten er niet een van betaald kunnen worden. Dan een paar uur voor de training word ik gebeld door een loopster met de vraag:“zou het leuk zijn als ik voor na de training voor warme chocomel zou zorgen?”. Een prima idee want het gebeurt in ons land niet zo vaak dat het zo stevig vriest met ook nog een behoorlijk straffe oostenwind. Het zal een frisse training gaan worden.
ging er in als koek.
We gaan met dit voorstel in ons achterhoofd de training enigszins aanpassen. Er staat 10 keer 250 m op het programma maar tussen de snelsten en de minst snellen zit dan zo’n groot tijdsverschil voordat iedereen klaar is, dan heeft de eerste helft de chocomel al op en bij de rest is die al bijna koud. We spreken af dat iedereen zijn 250-jes draait en dat precies een half uur lang. Dan een paar rondjes gezamenlijk uitlopen en rekken. Tegelijkertijd klaar. De chocomel en de sneetjes peperkoek smaken verrukkelijk. Wat leuk om te zien dat er genoten wordt. Ja…ook nog van de kouwe training. Toch hoor ik niemand klagen dat ze het koud hebben gehad. Terwijl de gevoelstemperatuur toch een aardig eind onder nul heeft gelegen. En de trainers? Goed in beweging blijven dan was het goed te doen. Kouwe jatten? 2 paar handschoenen doen een hoop goed.
Zonder de versnellingen ging het met mijn hamstring goed. Mijn lange duurloop van donderdag toch maar even laten schieten. Zaterdag maar weer.
Hardlopen 