Donderdagmorgen,
op de grens van hoog en laag!
In mijn eentje wat later van start voor mijn donderdagochtend duurloopje. 25 km op de planning. Begonnen met voldoende eten en drinken voor onderweg. Ook begonnen met een trainingsjasje aan. Niet veel later dan dat ik begon was ook de zon mijn maatje. Mijn jasje vervolgens minder dus dat was al snel uit. Nee…echt gemakkelijk liep het niet vanaf het begin eigenlijk al niet zo.
Zal straks wel beter gaan dacht ik nog. Aan de weersomstandigheden lag het niet aan de omgeving kon het niet liggen want daar was niks mis mee.
Ieder half uur ook echt goed gedronken en om het uur een gelletje genomen. Eigenlijk alle voorwaarden aanwezig om een prima duurloop te doen. Maar goed het zal ook niet altijd even gemakkelijk blijven gaan. Natuurlijk had ik ook nog voor een kortere route kunnen kiezen. Om klokslag 12 uur viel ik weer op de klep. Ach gewoon de volgende keer maar weer beter. Toch mijn 25 km gehad.
Hardlopen 
Dan kan 25 een heel end zijn, maar toch dapper door gezwoegd. Het zonnetje en warmte moet weer komen, die kou hebben we wel gehad.
Je hebt inderdad zo van die dagen, dat het niet zo lekker loopt; gelukkig jij ook dus!
Maar, ook gelukkig, die dagen zijn zeldzaam…….
Hi Tiny,
Het is zoals het is. ”leer naar je lichaam luisteren. Het zal je laten weten als je genoeg hebt gedaan” zei Gayle Barron (marathonloopster). Dit soort dingen zeg je natuurlijk altijd tegen jouw lopers 😉
groetjes,
Dorothé
je hebt van die dagen… dat de benen niet meewerken… gaat volgende week vast weer soepeler
en toch dapper volgehouden! We hebben dat allemaal wel eens voor hé! Volgende keer beter 🙂
Dat heb je wel eens, maar meestal ben je achteraf toch weer blij dat je gegaan bent en doorgezet hebt.
wanneer het moeizaam gaat, en we volharden, zorgt een training toch voor de meeste vooruitgang