Zaterdagmorgen,
Weer een dag van de waarheid. Niet alleen voor de start to runners maar ook voor de trainers. Pakt de begeleiding ook uit zoals we denken dat het zou moeten? Is iedere keer weer opnieuw de vraag.
Het parcours is uitgezet, het stadion aangekleed en de startnummers uitgedeeld. Na een korte inleiding nog in de kantine op naar de warming up. Je ziet ze kijken naar de deelnemers van de 3 km van de vaste groep. Nog niet in de gaten dat die zo meteen voor hun een belangrijke functie gaan vervullen. De lopers van nu zijn de supporters van zo meteen. Supporters zijn belangrijk.
Nogmaals op het hart gedrukt om niet te snel te vertrekken. Gaandeweg komt er wat meer kleur op gezichten van de inspanning maar ook zie je het vertrouwen groeien. “dit gaat me lukken”
Aan de finish worden ze in het zonnetje gezet. Met een groep van ruim 90 mensen gaan we nog een 6-tal weken door naar het evenement: “bernhoven loopt warm”. Ik durf bijna te wedden dat ook dat gaat lukken.
Zondag.
Nog een dag van de waarheid. Marathon Rotterdam. Sjan en ik vertrekken al redelijk vroeg om te gaan supporteren. Ik zei het al supporters zijn belangrijk. In het WTC is het warm en druk. Druk zal het de hele dag wel blijven warm niet.
Hier loop ik al meteen een aantal bekenden tegen het lijf. Een begroeting en een succes wens. Ervaren loper of nieuwkomer een marathon is onberekenbaar. Wat vandaag goed ging dat gaat morgen helemaal fout.
Ook bij het politiebureau een bijeenkomst van een heleboel bekenden. De meesten zie ik vandaag nog wel ergens onderweg. Meelopen vandaag dat zit er niet in. Dat wil niet zeggen dat het niet kriebelt.
De meeste tijd na de start breng ik door op 29 km ongeveer. Bijna iedereen is hier op dit punt nog redelijk fris de weg aan de andere kant zien ze er anders uit. Dan ga je richting 40 km dat is andere koek. Het wordt kouder en kouder. Terug naar het centrum nog even kijken naar een paar finishers en dan terug naar de auto. Het ging me niet meer lukken om deze avond warme voeten te krijgen. Alle finishers van harte proficiat!
De foto’s heeft Maurice gemaakt.
Vond het geweldig Tiny dat je er was; een mooie stimulans en heb er ook onderweg naar uitgekeken, bedankt!
[…] ik ervoor. Op 28 km werd ik gespot door Maurice die een paar plaatjes van mij schoot en ik hoorde Tiny nog wat bemoedigends roepen. Op naar het Kralingsebos, want op het 33 km punt staan altijd leden […]
nou gelukkig zag ik… jij mij nog op 41,7 km….. haha.. top dat jullie er waren.. dank je
Raar he dat het altijd blijft kriebelen als je hardlopers ziet. Of het nu een wedstrijd is of gewoon een training.
Jammer dat ik Sjan en jou miste op het 29 km punt, of jullie mij? ;-). Ik hoorde je nog wel roepen en dat heeft geholpen 😉
Leuke foto Tiny …………. het kriebelt zo dat je toch nog even een sprintje trekt;-)
Supporters zijn onmisbaar inderdaad. Ik had ook zoveel bewonderen voor de vele bejaarden en gehandicapten in scootmobiels met kleppers of bellen die toch de kou trotsteerden om iedereen aan te moedigen.
Dikke zoen, dat je me (samen met Sjan) zondag stond aan te moedigen in de kou!! Deed me zo goed je te zien! Op 29 km nog hartstikke fris en op 39 km helemaal stuk! Maar ik heb het gehaald net als jouw start-to-runners!
Kan me best voorstellen dat het kriebelt als je langs de kant staat. Moest het van een afstand volgen. Baalde ervan dat ik er niet bij kon zijn. Is toch een hele bijzondere marathon.
Top Tiny en helemaal blij dat je er was.
Leuk dat ik je ontmoet heb zondag in Rotterdam bij de marathon en bedankt voor het aanmoedigen.
Groet Mo