Hardlopen

Woensdagavond,

De groep toen!

Het was bij de eerste start to run sessie, maart 2004, dat er een tweeling instapte en mee ging doen. Het duurde een tijdje voordat ik in de gaten had wie nou wie was. Identiek!! Hun postuur,hun figuur,hun loopstijl. Kortom in alles eender.
Een van de twee ging, samen met een vriendin, bij ons door totdat het organisatorisch (sportende kinderen etc.) te lastig werd om je op een bepaalde tijd vrij te maken.

Rustig aan!

Ik vond dat eigenlijk best jammer het waren niet alleen aardige loopsters maar ook aardig om in de groep te hebben. Maar och… zo is het soms een komen en gaan van recreanten.

Een aantal weken geleden kwam ik één van die dames nog eens tegen en na wat gekletst te hebben maakten we min of meer de afspraak, als het hun eens uit zou komen, dat ze nog eens gewoon een training kwamen meedoen. Zo’n afspraak maak je en vervolgens denk je  daar nog amper aan. En tot mijn verbazing waren ze gisterenavond present en deden gewoon volop mee. Je merkte wel dat ze al die tijd dat ze weg waren geweest gewoon wel steeds hadden getraind. Niet alleen ik maar ze hadden er zelf ook enorm van genoten om weer eens een baantraining mee te doen. Die zie ik volgende week wel weer terug.

Donderdagmorgen,

De Meuwel

Wat een heerlijk weer om vanmorgen een laatste duurloopje te maken voordat ik in Friesland de Slachtemarathon ga lopen. Ik weet het…eigenlijk te weinig km’s in de benen maar als ik het nu dit jaar niet ga doen geloof ik niet dat ik er nog toe in staat ben over 4 jaar.
In 2004 liep mijn oudste zoon deze en zei toen al tegen me: “pa als je nog ooit een marathon loopt moet je deze doen”. In 2008 kwam het er niet van.Waarom? Ik weet het niet meer. Nu moet ik deze waarschijnlijk laatste kans toch wel benutten.