Zondagmorgen,
Na de overvloedige regen van gisteren was het niet te verwachten dat het op de bospaden droog zou zijn. Nou…dat was het dan ook niet. Tijdens het inlopen naar de “blokhut” was het springen en zigzaggen wilde je wat droge voeten houden. Nog geen km onderweg ging 1 van onze dames al onderuit. Pats…plat in de modder.
Ietsje verder spring ik over een plas net met mijn teen tegen een stronkje. Natuurlijk ook onderuit. Tja…dat overkomt je soms. Een stevige schaafplek op mijn bovenbeen dat overleef je wel.
Daarna de kern van de training. Een rondje van 3 km. Bijna allemaal smalle paadjes en slingerend. Het is nu eenmaal zo dat op zo’n rondje de snelsten rond gaan 13′ en de de minder snelle doen er ongeveer 18′. Ik vind dat niet helemaal eerlijk dat verschil in tijd van inspanning. Dus aan het einde van dit rondje moet er nog een lusje worden gelopen en wel net zo vaak totdat iedereen 20′ gelopen heeft. Kijk en dat is wel eerlijk.
Met nog een half uurtje uitlopen werd het een heerlijke training zonder ook maar een druppeltje regen. Eindelijk weer eens.
dat ken ik, zo springen over plassen en zo. En dan toch op een bepaald moment voluit tot de enkels in de plassen en eigenlijk blijkt dat zo erg nog niet, zolang je maar blijft lopen. In ’t vervolg loop ik er gewoon zo in, denk ik 🙂