Dinsdag,
Gisteren was het precies 50 jaar geleden dat ik als jong broekkie bij mijn baas binnenstapte, deels om te werken en voor een deel nog naar school. Uiteindelijk bleef ik er hangen tot oktober 2004. Iets meer dan 42 jaar was ik er. Goeie tijd gehad daar. Neemt niet weg dat toen ik in 2004 de gelegenheid kreeg om op te stappen niet zo heel lang heb getwijfeld of ik dat wel doen moest. De ontslagregeling waar ik gebruik van kon maken was niet zo slecht. Spijt van gehad? Nee…geen seconde.
De M van Maashorst. Vandaag het meest verre punt
Gisteren stond er ook een duurloop van bijna 2 uur(1:50′) op het schema. En met een groep van 20 man/vrouw op weg voor een toer door de Maashorst. Op de landweggetjes waar we breed konden lopen met 3-4 naast elkaar en lekker bij kletsen. Op de smalle paadjes in ganzenpas achter elkaar in een lang lint. Dan is het kletsen beduidend minder. Moet je met de groep over een smal pad dwars door een kudde Schotse Hooglanders wordt het wat lastiger voor een aantal. Die willen niet gezien worden door de beesten en lopen het liefst rondom beschut door anderen. Dan dus door het hoge gras.
Na een uurtje zijn we op het meest verre punt vanaf de start en moet de kop richting huis. Voortdurend moet ik even mijn klok raadplegen welke route ik nemen zal om op tijd terug te zijn. Het laatste deel wil ik eigenlijk op een verhard pad lopen want het gaat nu snel donkerder worden. ik druk mijn klok af op 1:49’49”. Volgende week kan 2 uur nog net maar dan is het ook echt pikkedonker.
Hardlopen 
ja het wordt steeds meer wurgen, eten nog niet weggezakt, te kort rondje en te vroeg donker, nee ook ik kijk niet uit naar lampjes aan en lopen over fietspaden…
Oh Tiny, die hooglanders, daar zou ik ook angst voor hebben. Af en toe kwam ik (met roze shirt aan) koeien of stieren tegen in Engeland in mijn uppie en dan was ik zo blij dat ik er weer langs was. Verder jammer dat de avondloopjes weer minder worden. Als vrouw alleen ga ik dan alleen in de bebouwde kom op pad, maar als groep kun je meer.