Hardlopen

Donderdagmorgen,

Wat zwarte schaap?

Afgelopen maandag met onze duurloop kwamen we op een punt terecht waar we normaal altijd gewoon door kunnen lopen. Maandag dus niet. Een afdaling afgezet met gaas en prikkeldraad. Dat werd klimmen. Een afdaling en dan klimmen het moet niet veel gekker worden. Met Harrie afgesproken dat we dit stukje vandaag weer in onze route zouden opnemen op welk stuk we nu of het heuvelruggetje op of af moeten. Nu drie dagen later hebben zich al de sporen van een nieuw pad afgetekend. Motorcrossers hebben dat snel gedaan. Als we 2 weken verder zijn dan zal ook het gaas en prikkeldraad wel opgeschoven zijn. Ik hoop niet dat het zo ver komt dat je dit pad helemaal niet meer op kan of mag. Ik zou daar enorm van balen.
Dit punt bereikten we na 45′ ongeveer dus er was nog een heel stuk te doen voordat de 3 uur vol zouden zijn.

Na een 15-tal km’s treffen we eerst in de rand van het bos een kudde paardjes aan en even verderop een stel jonge Schotse Hooglanders. Allemaal zijn ze pikzwart en laat daar nou 1 wit schaap tussen lopen. Ik vond dat wel zo apart. Je vraagt je af hoe ze bij het spreekwoord van het zwarte schaap van de familie komen. Dat ligt hier dus duidelijk anders.

Naarmate we weer korter bij huis komen en de koffie beginnen te ruiken komen we andermaal tot de conclusie dat wij toch echt wel bevoorrecht zijn om in zo’n gebied te kunnen lopen. Nu weer bijna 30 km zonder ook maar een enkel dubbel paadje te hebben gelopen en amper 6 km hemelsbreed  van huis geweest.