Maandagmiddag,
Dat ene stukje licht dat je niet meer zag.
Als de telefoon gaat en je neemt op dan heb je niet het flauwste benul van wat er komen gaat. De volgende 10″ is het helder. Mijn zwager, die getrouwd is met mijn oudste zus, vertelt dat hun jongste dochter vanmorgen gestorven is. Het is alsof de wereld plotseling compleet stil is gaan staan. Zo onwerkelijk zo ongelooflijk.
Er blijven zoveel vragen open waar je geen antwoord op krijgt.
Ja…gisterenavond toch mijn duurloop meegedaan. Het werd een enorm klets rondje zonder dat dit onderwerp ter sprake kwam. Ik vond het wel goed zo. Mijn gedachten waren er, de afleiding ook.
Vandaag zou ze 41 jaar geworden zijn. Het mocht niet zo zijn.
Hardlopen 