Hardlopen

Dinsdag,

Lijkt nog fris en fruitig!!(de foto is van Maurice)

Na de de toch wel stevige kramp in mijn kuiten bij de Zeeuwse Kustmarathon had ik verwacht wel enigszins last te krijgen van wat spierstijfheid of toch op z’n minst een stram gevoel. Nadat ik een half uurtje na de finish een warme douche had genomen en even op bed in slaap was gesukkeld was ik redelijk fris. Ook de trap op en af dat ging zonder problemen. Dat is in het verleden wel eens slechter geweest. Ik kan me dat van mijn eerste nog wel herinneren (Rotterdam ’93) dat ik naar een kleedkamer moest op 4 hoog en te eigenwijs was om de lift te pakken. Na het overbruggen van de eerste verdieping kwam ik toen tot de conclusie: “dit had ik niet moeten doen”!!  Maar kennelijk te eigenwijs om daar lering uit te trekken ging ik ook van 4 hoog naar beneden met de trap, althans een paar treden, maar al snel bleek dat achterwaarts de trap af een stuk gemakkelijker ging.

Maar deze keer niks van dit alles. Gisterenavond ben ik toch maar zo verstandig geweest om met het duurloopgroepje mee te fietsen in plaats van te lopen. Zou het dan toch zo zijn dat er enig verstand met de jaren komt? Je zou het gaan denken. Maar ja…als je propageert om het na een marathon het even heel rustig aan te doen kan ik slecht daags naderhand al weer gaan hardlopen. Volgens mijn gevoel had ik het wel gekund. Moest maandag even bij mijn huisarts zijn en die mat mijn bloeddruk en HF. Een bloeddruk die eigenlijk past bij iemand van 30 en mijn HF was alweer terug bij 52 bpm. Volgende week weer aan de slag.