Hardlopen

Zondag,

Fransje maakte dit plaatje vanmorgen.

Toen ik vanmorgen wakker werd sloeg de regen nog tegen de ramen. Regenen dat deed het al vanaf gisteren. Waarschijnlijk vertel ik hiermee niks nieuws. De bostraining die ik op de rol had staan moest ik maar eens wat wijzigen want ik wist heel zeker dat het parcours dat ik in mijn gedachten had niet te belopen zou zijn. Zou dan meer op zwemmen gaan lijken.

Gewoon iets anders verzinnen. Nee..da’s niet zo moeilijk een beetje aanpassen aan de omstandigheden. Maar eenmaal in het bos kwam ik er al snel achter dat of je door de kat of door de hond gebeten werd niet zo veel uitmaakte. Het was echt overal een blubberzooi! Ik ga vandaag weer eens een beroep doen op tempogevoel. Na de warming up van een paar km. gaan we voor een duurloop van iets meer dan een uur. Op de heenweg 8 blokjes van 4′ en uiteraard op de terugweg ook.
Alle 1ste blokjes op DL1 de volgende blokjes op DL2 vervolgens DL3 en de 4de blokjes op 10 km tempo. Heel veel wisselen dus.
Er vormen zich al snel een paar verschillende groepjes. Zo loopt ieder groepje op hun eigen niveau en kunnen.

Zelf kwam ik eigenlijk al redelijk snel alleen te lopen dus was er twijfel of naar een snellere groep of me terug laten zakken. Ik deed beiden niet. Gewoon in mijn eentje verder. Hoefde ik ook geen plassen te omzeilen want een weg door moeilijkheden is niet er omheen maar er dwars doorheen. Geloof het of niet ik genoot er mateloos van.

Aan het einde kwam ik weer precies bij het startpunt uit. De andere groepjes deden het ook prima. Wat hebben ze veel geleerd in een paar jaar. Dit soort trainingen werden wel ooit een grandioze puinhoop. Vaak de terugweg veel te snel. Kwestie van discipline om niet met geweld het groepje dat voor je loopt proberen in te halen.