Donderdag,
De laatste lichting!
Gisteren kwam er een definitief einde aan mijn loopbaan als start to run trainer. Even geleden had ik al aangegeven dat ik 20 sessies vol wilde maken en afgelopen najaar was dat zo ver. Nu hadden alle trainers(20) die ooit actief waren geweest Sjan en mij uitgenodigd voor een etentje in het tapas restaurant ’t Zusje. Een restaurant als je daar met een gezelschap wilt eten in het weekend dan moet je echt minstens 3 maanden van te voren reserveren voordat er plaats is. Dus dat was geen optie. Dan maar op de woensdagavond. Daar verbond ik wel de voorwaarde aan dat de trainingsbezetting van mijn groep op woensdag gewaarborgd moest zijn. Anders ging het feest voor mij niet door .
Gisterenavond dus zover een tafel van 16 trainers/trainsters. Snap je dat er dan wat eten gaat schuiven bij die hardlopers. Dat zijn in het algemeen niet van die “pitsers‘. Die verstouwen wat. Tegen het einde van de avond kreeg ik nog een prachtig fotoboek aangeboden. Je kunt er hier doorbladeren. Wat je niet kunt zien wat ik wel zie is enorm leuke persoonlijke noten die alle trainers er in schreven. Zeer mee vereerd.
En hiermee kwam er een einde aan een prachtige periode die ik mocht beleven met alle beginnende lopers. Van de 2000 die we bereikten hebben er al legio hun eerste marathons gelopen terwijl ze de eerste ochtend echt niet verder kwamen dan amper 200 m.
Hier word je groot en sterk van!
Vanochtend mocht ik eens in mijn eentje op stap voor mijn duurloop. ik had wel een idee in welke richting ik zou lopen maar niet welke route of hoe lang. Prima loopweertje dat er om vraagt niet binnen een half uur weer thuis te zijn. Mezelf gemakkelijk gemaakt. Nee…zeker niet. Alles wat maar enigszins omhoog en omlaag gaat had in meegenomen. In het laatste uur kwam de zon me zelfs nog vergezellen dat is even geleden.
Met 25 km op de teller en nagenoeg 2:30’onderweg een duurloop die mooi meetelt in 2013.
Hardlopen 
Mooie afsluiting van een tijdperk. Velen zul je vast nog wel in de loopgroepen of bij wedstrijden tegen het lijf lopen.
Wat een leuk afscheidcadeau! Een etentje om nooit te vergeten ook. Je hebt het zeker en vast verdiend!
Ze gaan je missen de start-to-runners… moeten ze blijven lopen, komen ze misschien je nog een keer tegen in de “gewone” loopgroep!
… dat etentje is verdiend!
Een soort van pensioen dus 😉
Was dat niet de plek waar we de fietsers kwijt raakten bij de BMUT ?
Dat was ongeveer daar. Twee die er toen vloekte. Ingrid prees me de hel in en Leonie hetzelfde die baalde van dat losse zand. Goeie herinneringen de BMUT.
De start to runners gaan je missen. Maar de Keien kennende is er vast een goede opvolger. Blijf je nog wel groep(en) trainen bij de Keien ?
Ja…nog 3 trainingen per week.