Hardlopen

Zondagmorgen,

Niks meer koud!!

Voor dat ik naar het bos toe kan moet ik eerst de ramen van mijn mobiele kledingopslag schoonkrabben. Niet zo’n erg dikke laag overigens maar het moet er wel af.
Het voelt behoorlijk koud aan. Min 5 geeft de teller in mijn auto aan. Daar zal ik hartverwarmende training van moeten maken. Een training van een groep waar ik wel bij ingevallen ben als hun trainer afwezig was. Per 1 januari is nu hun trainer na 23 jaar gestopt. Vanwege een ziekte ging het gewoon niet meer. Op 30 december nam de groep, na de training met een heerlijke lunch, afscheid van hem.

Zo lang er nog geen permanente oplossing is begeleid ik deze groep even. Nieuwe mensen? Nou nee…de meesten ken ik wel. Alleen moet ik hun huidige loopstatus weer even leren kennen.
Na een redelijk stevig warmingup voor hen een duurloop van 40′. Wat ze niet gewend zijn is dat ik er iedere 5′ een minuutje tempo laat lopen. Van te voren had ik ze zelf de keuze laten maken in welk groepje ze mee wilden.
Aan het einde van de training bleek dat ze dat aardig hadden ingeschat. Alle groepjes kwamen nagenoeg compleet en bij het startpunt terug toen de tijd om was.
Mijn training bestond uit beginnen bij de minst snelle groep en vervolgens steeds een groepje opschuiven. Niks meer koud hè!!!