Vrijdag,
Ook een mooie brug!
Zoveel wedstrijdjes loop ik niet meer. Een aantal jaren geleden was dat nog anders toen liep ik er veel meer. Dat varieerde van 3 km op de baan tot en met de halve marathon met alles wat daar tussen zat.In 1993 en 1994 waren er ook nog een tweetal marathons. Beiden in Rotterdam. Tot aan 2008 zat daar geen marathon meer tussen.
Maar waar ik het eigenlijk over wil hebben is dat je van wedstrijden lopen aardig moe kunt worden en onderweg vaak jezelf wel eens afvraagt wat je hier nou eigenlijk doet.
Een stem in je ene oor: “je kunt er maar beter mee stoppen want het gaat voor geen meter meer en je bent moe”. Een stemmetje in je andere oor: “Stoppen? Kom nou je bent hier en je gaat door tot aan de finish”. Je kunt natuurlijk onmiddellijk toegeven aan de weg van de minste weerstand en inderdaad stoppen. Of je kunt jezelf er tegen verzetten en gewoon verder gaan.
Maar even naderhand zijn ze er weer de stemmen.
plaatje van:
http://www.ruudvannistelrooyacademy.nl
Ik heb indertijd voor mezelf een paar dingen eigen gemaakt om die neerwaartse denk-spiraal te doorbreken. Want het is niks anders dan jezelf het graf in prijzen. Als ik in zo’n situatie terecht kwam ging ik passen tellen. Iedere rechtervoet telde met één op. Tot ik aan 100 was dan spande ik mijn rechterduim strak aan en begon weer bij 1. Daarna was de focus op mijn wijsvinger. Vervolgens weer tot 100 en dan was mijn middelvinger aan de beurt. En weet je wat nou zo raar was? Als de focus op de volgende, mijn ringvinger, kwam te liggen dan raakte ik meestal de tel totaal kwijt maar ook mijn gedachte aan stoppen of moe zijn was ik ook helemaal kwijt.
Zo zal wel iedereen wel zijn of haar manieren hebben om die negatieve denk-spiraal te doorbreken.
Hardlopen 
Er zijn meer van zulke trucs als tellen. Bijvoorbeeld focussen op een punt en je dan bedenken dat je er eigenlijk sneller bent dat dat je dacht op het moment dat je je daarop ging focussen. Of elke kilometer voor jezelf opdragen aan een bepaald persoon die je lief is/was en dan vervolgens een kilometer lang alle goede herinneringen weer naar boven halen. Zo schiet het op, als je het moeilijk hebt.
Ik tel vanalles… auto’s, bomen, lantaarnpalen, noem maar op!
Wat toevallig, zo tellen doe ik vaak en net als jij raak ik dan de tel weer kwijt. De volgende keer zal ik de rest van de spiraal er bij denken. Omhoog.
Hi Tiny,
Positive self speak is mijn ding…. ik zeg Engelse complimenten tegen mezelf. Op de een of andere manier triggert dat iets. En van me af kijken, ver weg, horizon, zoeken naar gekke dingen. Ik had ze allebei nog nodig vandaag.
Maar die van jou is ook heel mooi.
groetjes,
Dorothé
Da’s er 1 om te onthouden! Een trucje om jezelf af te leiden. Kan ik wel gebruiken op de donkere, koude, donderdagavonden met 120min training 🙂