Archief voor februari, 2013

Donderdag,

"KEI" Bedankt

“KEI” Bedankt

Het komt nog al eens voor dat we een opmerking krijgen dat wij een club zijn die erg warm aandoet. Als ik dit soort complimenten krijg kan ik dat eigenlijk alleen maar beamen en zeker niet ontkennen. Nou is het zo dat je een club bent die je met zijn allen maakt tot wat je bent en tot wat je voorstaat. Maar ik snap ook wel als er een aantal enthousiaste mensen het voortouw hierin nemen dat de rest op termijn wel zal volgen. Niet dat dat zo maar van vandaag op morgen gebeurd. Dat kost tijd en geduld en zorgvuldig werken.
Behalve een enthousiast maar ook vooral een volledig bezet bestuur heb je een aantal goeie vrijwilligers nodig die van aanpakken weten.

modderschoenenEn daar om is het nou juist zo jammer dat we afgelopen week afscheid hebben moeten nemen van een dame die altijd de douches en de toiletgroepen schoonmaakte. En dat klinkt zo lekker simpel: “die de douches en de toiletgroepen schoonmaakte”. Vergis je niet. Om die hele beneden boel te doen was ze best veel uren en op de raarste tijden bezig. Want neem nou als er op zaterdagmiddag een trainingsactiviteit was en op zondag was er ook weer iets te doen. Dan was het op zondagmorgen altijd spik en span in orde. Ooit maakt eens iemand een opmerking tegen me:  “ik heb de indruk als ik hier met smerige schoenen binnenstap dat er al iemand met een dweil achter me aan komt en meteen wordt schoongemaakt”. Zo is het nou ook weer niet maar het komt wel aardig in de buurt.  Nu wordt ze 70 en ze heeft te kennen gegeven dat zie op 1 maart haar werkzaamheden wilde beëindigen.

Gisteren hebben we met de werkgroep op een gepaste manier afscheid van haar genomen. Ik verwacht dat we haar grandioos gaan missen. Want vindt nou maar eens iemand die haar gaat opvolgen. Zal nog niet zo meevallen.

Elly “KEI” bedankt.

En ons duurloopje vanochtend mocht er ook weer zijn. Nagenoeg 20 km bijschrijven op de jaarteller.

Advertentie

Start to Run!

Geplaatst: 27/02/2013 in sport
Tags:,

Woensdag,

Beginnen!

Beginnen!

Nog ruim een week te gaan en dan gaat er weer een nieuwe sessie plaatsvinden met start to runners. Vanaf 2004 ben ik daar een twee keer per jaar gewoon druk mee geweest. Dus ook een paar keer per jaar 6 weken dat ik mijn zaterdaggroep gewoon in de steek liet. Ooh…ik heb er geen moment aan getwijfeld dat ik ze niet in goede handen achterliet. Dat was het niet. Maar wel 6 weken amper op de hoogte te zijn wat er met de groep gebeurde. Iemand een blessure? Iemand ziek? Ik vond dat soms heel vervelend om te moeten constateren dat er dingen langs me heen gingen. Ook niemand die me dat ook kwalijk nam. Verre van dat. Ik was waarschijnlijk ook de enige die er last van had.
Nu is dat voorbij. Een team van andere trainers hebben de rol van start to run begeleiding van me overgenomen. Nu mag ik vanaf de zijlijn toekijken.

Ik hoop dat het op zaterdag 9 maart een mooie lentedag wordt als de nieuwelingen de baan opgaan. Zijn de ingestroomde starters van het najaar meteen hun status van start to runner kwijt. Ineens zijn ze die titel zo maar kwijt. Ik durf zo maar te wedden dat er door hun hoofd gaat: “zo zijn wij ook begonnen” . Een volgende lichting neemt hun plaats in.

In dubio!

Geplaatst: 26/02/2013 in sport
Tags:, , ,

Dinsdagmorgen,

Nog maar eentje van zondag

Nog maar eentje van zondag

Na de fantastische sneeuwloop van zondag had ik gedacht wel enigszins stram te zijn. Je loopt op gladde stukken toch niet helemaal vrijuit en zeker niet bij de afdalingen. Maar dat viel eigenlijk alleszins mee. Op maandagavond loop ik altijd met een duurloopgroepje mee en nu stond ik toch wel in twijfel of dat ik mee zou gaan of niet.
Maar ja mijn lijf voelde zich goed waarom dan ook niet. Als het niet zo geweldig gaat kan ik altijd nog iets van een routeverkorting doen en de groep dan weer tegemoet fietsen. Alhoewel met deze laatste optie heb ik wel eens een erg slechte ervaring mee gehad.

Het volgende gebeurde er toen. Voor de groep stond daar toen, net als vanavond overigens, een duurloop op het schema van 2 uur. Volgens mijn herinnering had ik op zondag een 30 km gelopen in Schoorl en voor mij was het even een half uurtje uitlopen. Ik ging met de groep mee van start zou na een kwartiertje omkeren wat warme en droge kleding aandoen en de groep tegemoet fietsen. Duidelijk van te voren nog de juiste route doorgesproken. Er kon niks fout gaan dacht ik zo.

En dat het maar snel zo wordt!

En dat het maar snel zo wordt!

Bij het teruglopen ga je denken waar zou ik ze ergens tegen komen als ik ze zo meteen tegemoet fiets. Inschattingsfout? Hier zou ik ze toch ongeveer moeten tegenkomen. Tot overmaat van ramp begon het ook nog stevig te regenen. Alles wat ik zag maar geen lopersgroep terwijl je een groep van 15 man niet zo maar even over het hoofd ziet. Tja…dan nog maar een stukje verder. Zou ze iets zijn overkomen? Dan zouden ze toch wel gebeld hebben. Gebeld? Heeft er wel iemand een telefoon bij zich? Zelf heb ik die wel altijd op zak als ik onderweg ben. Maar ik had dat niet gecontroleerd of iemand anders er ook eentje bij zich had. Je denkt jezelf steeds verder de put in. Ken je dat gevoel? Geen goed gevoel mag ik wel zeggen. Stoppen en zelf bellen dan? Dat dacht ik al niemand zijn mobieltje bij of niet gehoord.
Wat was ik blij en zeiknat toen ik uiteindelijk terug fietste naar ons clubhuis dat ze er net aankwamen. Ze hadden maar even een afslag gemist en via een heel andere route teruggelopen.

Met deze gedachten in mijn achterhoofd liep ik vanavond mee. Het ging me gemakkelijk af en heb de volledige 2 uur meegelopen. Geen enkele last gehad. Bijna 20 km gelopen.