Hardlopen

Vrijdag,

doorgang verspert

Op de eerste plaats iedereen hartstikke bedankt voor de felicitaties op het bericht dat wij de status van opa en oma gaan bereiken. Maar er wordt ook nog gelopen. Harrie en ik vertrokken samen voor een duurloop van rond 90′ niet langer iets korter mocht. Mijn maatje is aan het terugkomen van een blessure en ook hij moet het weer rustig opbouwen. En daar waar ik dan een bultje meeneem gaat hij onderlangs.Deze route leent zich daar ook voor om het het iets lichter of iets zwaarder te maken terwijl de afstand er maar amper door veranderd.

een ander ruimt het wel op!

Komen we op een landweggetje en zien we in de verte een obstakel op de weg. Als we het “ding” naderen blijkt het om een aantal wortelstronken te gaan van bomen die ergens gerooid zijn. Het hout van de stammen hebben ze waarschijnlijk wel raad mee geweten maar met dit dus kennelijk niet. En wat is er dan gemakkelijker om er de gemeenschap maar mee op te zadelen. Die ruimen het voor ons wel op. Wat een asociaal gedrag! Ik maakte er maar meteen een plaatje van.
Ons nog steeds ergerend aan dit gedrag vergeet je nog te genieten van de rest van de omgeving. En nog voor dat alle ergernis een beetje uit je hoofd zijn tref je dan ook nog midden in het bos een in elkaar getrapte fiets aan. Niet meer nodig? “gooi daar maar neer”.

Zie het voor je 2 ouwe mannen die zich enorm storen aan dit soort gedrag.

Ondanks de ergernis een 14-tal km’s gelopen in 1:24′.