Zondagmorgen,
Even na dat ik wakker werd kom ik tot de ontdekking dat het sneeuwt. Niet hard maar het sneeuwt wel! Wit wordt het er niet van maar het sneeuwt wel!! Nou gebeurt dat wel eens vaker in maart maar een gewoonte is het toch ook niet. Toevallig weet ik dat er op 12 maart 1971 ook sneeuw lag. Sommige datums blijven je wat bij.
Krijg bijna medelijden met de wedstrijdcommissie met hun parcours bouwers die vandaag in ons sportpark een cross moeten gaan opbouwen. Deze cross loopt voor een deel wat zigzaggend over een grasveld en zal toch een beetje gemarkeerd moeten worden. Er moet een finishfuik gemaakt worden. Er zal geluid moeten zijn. Een start- en finish doek zal er moeten zijn. Er zitten ook een par oversteken in van verharde wegen weliswaar is er geen autoverkeer maar toch.
Als om 10.00 u. de jeugd van start zal gaan dan moet dat voor die tijd toch allemaal klaar staan. En ja…hoor om 10.00 precies kan de jeugd ook van start. Op dat ogenblik begin ik met een groep een verkenningsrondje over het parcours. Het lijkt zwaan-kleef-aan wel steeds langer wordt het lint en steeds moet ik iets harder roepen om de op de lastige punten te wijzen. Bij de oefeningen denk ik dat er wel 50 mensen aan het meedoen zijn. Bekende gezichten maar ook zo maar wat “aansluiters” die ik nog nooit eerder zag.
Een flinke groep is het die om 10.30 u. wordt weggeschoten voor een afstand van 10’5 km verdeeld over max. 7 rondjes. In de loop van de jaren heb ik inmiddels wel geleerd om niet al te snel te vertrekken. Gelijkmatig lopen geeft je vaak het beste gevoel over zo’n wedstrijdje. Mijn snelste rondje is 6’52” en de gem. rondetijd kom ik uit op 6’54”. Liep ik bij de vorige uitgave 50’46″dit jaar ging het in 48’21”. Gewoon dik tevreden.
Na mijn finish mag ik nog even de toeschouwer uithangen want een aantal dames gingen vandaag voor de eerste keer voor de volle afstand en dat moet je als trainer wel even daadwerkelijk zien en er bij zijn. Gefikst dames!! Van harte proficiat hiermee!!