Hardlopen

Woensdag,

12 maart 1971

Wat een groot aantal leuke reacties heb ik gekregen op het artikel dat Pim van Esschoten schreef op de site van de atletiekunie naar aanleiding van het interview. Een reactie wil ik daar wel even uitlichten. Die was op mijn blogje van onze oudste zoon. Hij reageerde als volgt: “De foto genomen op 100 meter van de atletiekbaan waar je elke dag bent te vinden” Sowieso zou de reactie moeten zijn bijna iedere dag maar dat terzijde.
De foto is inderdaad genomen in het sportpark op amper 100 m van de baan. Het hele park was toen aangekleed met dit soort speelornamenten van beton en werden toen geschilderd door Hans van de Crommenacker een niet onverdienstelijk kunstenaar uit Uden.
Een groot aantal jaren hebben deze ornamenten in het park hun speelfunctie gehad. Tot een grote renovatie van het park deze kunstuitingen verdwenen  en er andere speeltoestellen voor in de plaats gekomen zijn.  Overigens is de kunstenaar een oudere broer van de couturier Addy van de Crommenacker. Zeker een familie met een kunstzinnige inslag.
Hier nog een andere foto gemaakt op dezelfde dag. Nee… niet alles in kleur dat leverde krampen op in je portemonai.
Ook in het artikel stond dat ik eens mijn schouder kneusde. Ja… dat dacht men aanvankelijk tot er foto’s gemaakt werden. De kop van mijn opperarmbeen was gewoon gebroken. Ik heb de orthopedisch chirurg van destijds nadien nooit meer gesproken. Of die er erg blij mee geweest zou zijn dat ik CPC liep dat weet ik niet. Ik in elk geval wel!