Maandagmorgen,
Je kunt dan op zaterdagmiddag dan wel een wedstrijd lopen maar op zondagmorgen staat er bij Naat Piek nabij het Slingerpad weer gewoon een groep te wachten voor hun training in het bos. De vraag doet zich dan altijd voor hoe ver ben ik voldoende hersteld om gewoon mee te doen of moet ik er de kantjes vanaf lopen?
Bij het inlopen voel je dat meestal wel het beste. Het wordt meedoen maar niet voluit.
De training begint met een heel klein beetje miezerregen maar gaandeweg breekt de bewolking en geloof het of niet maar halverwege de training brak er een zonnetje door. Wat wordt dan een training in een klap een heel stuk vriendelijker. Lijkt het pad minder modderiger, de gezichten minder moe en na de training blije gezichten met een uitdrukking van: “wat liep ik lekker vandaag”
Een belangrijk meetpunt om te constateren of dat een training goed of minder goed liep is bij het uitlopen en de oefeningen. Als het “klepgehalte” hoog is dan is de training geslaagd. Bijna een een geluidsbarrière vandaag.
Dik tevreden.
Wat kan lopen toch heerlijk zijn.