Maandag,
Soms, met de nadruk op soms, is een dagje supporteren wel leuk. Alleen als het zo druk is als gisteren in Rotterdam zie je minder dan dat je wilt zien. ’s Ochtends om net even over 8 uur samen met Sjan vertrokken om in Rotterdam te geraken. Ik had bedacht om mijn auto te parkeren op P&R Capelsebrug en vandaar met de metro verder de stad. In 90′ later zijn we op de Coolsingel. Het is er al een drukte van belang.
Ik wist dat er een afspraak was voor een tweet up bij het politiebureau. Dat is wel ongeveer een traditie geworden. Snel nog even een aantal mensen succes kunnen wensen.
De eerste plaats als toeschouwer was 400 m na de start. De lopers gaan hier over twee stroken. Het is een kwestie van geluk als je hier iemand tussenuit weet te halen. Ook bij de start van de 10 km niemand gezien die ik zien wilde. Doordat de start van de 10 km een kwartier na de start van de marathon was werd de weg naar de Erasmus tijdelijk afgesloten. Even onze weg naar het 25 km punt te lopen geblokkeerd. Even later lukte het wel om daar te geraken.
Net op onze plaats aangekomen zijn daar de eerste lopers al. Onvoorstelbaar snel zijn ze. Het duurt op dit punt nog wel een paar uur voordat de minst snelle hier ook voorbij zijn. Gelukkig hier wel een aantal mensen gespot. De een liep er al wat florissanter bij dan de ander.
Het begon intussen ook al aardig warm te worden. Hier ook al de eerste gevallen van kramp. Te snel gestart? Te vlug door je koolhydraten heen? Wie zal het zeggen?
Onze volgende plaats op nog ongeveer een km te gaan was het nog een stuk erger. Het was vandaag niet echt een gemakkelijke marathon. De hele winter getraind bij lage temperaturen en dan dit zo vanuit het niets. Waar ik wel weer achter kwam dat het voor mij niet meer hoeft om zo’n drukke stadsmarathon te lopen. Geef mij maar meer de luwte.
Gelukkig mag ik vanavond zelf weer op pad da’s minstens zo leuk als de supporter uithangen.