Zaterdag,
Slabroekse Paardendagen
Met 4 trainers sterk stonden we vanochtend al klaar om onze atleten en atletes een programma voor te schotelen waarmee ze het weekend in kunnen. Nou hadden we eigenlijk al wel kunnen denken dat het met de mei-vakantie met de drukte wel zou meevallen. Maar ja…tussen denken en doen zit soms een wereld van verschil. Maar is ook niet erg want Harrie had al te kennen gegeven om als de kern van de training zou beginnen dat hij graag wilde vertrekken. Dat werd nu net iets eerder. Hij blij en wij vonden het niet zo erg want we waren niet heel erg onthand.
Een training onder een strakblauwe hemel. Da’s weken geleden op zaterdag. Na de cooling down veel tevreden gezichten huiswaarts. Het weekend in.
Spectaculair!
Op de plek waar op Hemelvaartsdag ons startpunt wordt jaarlijks een groot paardenevenement georganiseerd. Het is er dan behoorlijk druk. Niet alleen met bezoekers maar de wedstrijden betreffen menwedstrijden met van die karretjes met tot 4 paarden er voor.
Vanmiddag maar eens even gaan kijken. Nou snap ik er niet zo heel veel van maar ik vond sommige dingen wel heel spectaculair. Vooral met zo’n kar, en ook nog in de hindernissen in de juiste volgorde, door een grote waterbak te rijden lijkt me wel heel gaaf.
Maar ook als je deze sporters bezig ziet dan zie je toch ook dat ze met dezelfde passie en gedrevenheid hun sport uitoefenen. Nee… ik denk niet dat lopen alleen zaligmakend is. Dat hardlopen nou toevallig mijn sport is wil nog niet zeggen dat een andere sport niet leuk hoeft te zijn. En het is mij nou helemaal om het even welke sport dat dan ook is. Ik genoot er van.
Hardlopen 