Hardlopen

Donderdagmiddag,

Lekker kleurtje

Zoals ik al eerder schreef is het ene shirt het andere niet. En nogmaals gezegd is het vaak niet de buitenkant die telt maar meer de beleving of de bezieling die je bij het shirt had. Nou moet ik zeggen dat bij dit shirt waarschijnlijk de herinnering in hoofdzaak aan de buitenkant zat.

Het is het shirt dat aan de start to runners is uitgereikt bij de najaarsessie van 2010, uitgevoerd in een kleur die zo, voor mij dan tenminste, oerlelijk is. Als je dat ding aanhebt en je zou in de vrije natuur lopen en er overkomt je iets dan vinden ze je nooit meer terug. Een regelrechte schutkleur.
Waarom dan juist deze afzichtelijke kleur zou je zeggen. Tja…als er bij de bestelling van een 5000-tal van die shirts één cijfertje in de RAL-codering fout is komen te staan dan zit je dus met 5000 shirts die je eigenlijk niet wilt hebben. De levering was dermate kort op de uitreiking ervan. Er was op dat moment gewoon niks meer aan te doen.

Het zou trouwens ook zo maar kunnen dat diegene die hem verdiende het shirt wel koesteren en het helemaal te gek vinden. Voor hun is dan de binnenkant weer van een grotere waarde. Wie zal het zeggen?

In elk geval liep ik vanochtend mijn duurloop van 18 km in een ander shirt. Dat voelde een stuk beter aan ondanks het warme kleffe loopweer. Die km’s staan in elk geval weer op de lijst. Kustmarathon we zijn weer onderweg!!