Hardlopen

Maandagavond,

maandagavondstartpunt!

Bij de start van onze duurloop moest ik weer even de koppen tellen. Het is wel belangrijk dat je met juiste aantal weer terug komt. Er stond 95’op het rooster. Door de nog fel schijnende zon afgesproken om zoveel mogelijk in de schaduw van het bos te lopen en minder op de vlakte. Alhoewel je op de vlakte wel weer wat meer wind hebt dus ook koeling. Maar goed we kozen voor een route door het bos. Niet altijd de beste paadjes. Smal, mul zand, wortels en nog meer van dat soort zaken dat er voor zorgt dat je heel alert en attent moet lopen. Kijk en daar zit nou een probleempje als je met een flinke groep bent. Er wordt naar hartelust gekletst en geklept. Bam….wortel…valpartij. Een keer of drie, vier vanavond. Neem dan ook nog om het halfuur een korte drinkstop dan komt je gem. tempo niet erg hoor te liggen. Erg? Niet in het minst.

Ik wist nog ergens een motorcrossterrein te liggen. Ook wist ik dat er van deze groep bijna niemand er ooit geweest was. Daar wilde ik even naar toe. In de aanloop vergiste ik me in een pad en werkelijk dwars door het bos moesten we weer op de juiste weg zien te komen. Onderweg hoorde ik een paar dames aan elkaar vertellen dat ze de optie hadden om vandaag in een jurk of in een rokje naar het werk te gaan met de weersvooruitzichten in gedachte. Na dit pad denk ik dat ze wel van die gedachte afgestapt zijn. Muggenbulten en schrammen op hun benen van de struiken zal de handicap wel zijn.

En het motorcrossterrein nog gezien? Natuurlijk! Niet dat ik het gehoord heb maar of dat het me in dank werd afgenomen. Ik zou het niet weten.

Na bijna 13.5 km in 1:33′ geeft wel iets van de zwaarte van ons rondje aan. Een rondje dat trailwaardig was.