Hardlopen

Maandagmorgen,

Hier opstappen en is straks ons eindpunt

Nou loop ik mijn duurloopjes best wel vaak op zachte ondergrond tot mul zand en heuveltjes aan toe maar een trail te lopen in de Ardennen dat is toch andere koek. En België tussen Trois-Ponts en Aywaille is over een afstand van ruim 32 km uitgezet. Het is de bedoeling dat je van je beginpunt een foto maakt van de stationsklok en ook weer aan het einde. Ruth die gisteren haar laatste lange duurloop op het schema had staan wilde deze als laatste training graag lopen. Nou ja en voor mij was het al weer een tijd geleden dat ik in België liep.

Nou is Trois-Ponts, ons verzamelpunt niet net naast de deur. Een ritje van 200 km is er dan te doen. Mooi op tijd was ik er. Even kletsen en dan met de trein naar het startpunt in Aywaille. Gewapend met rugzakjes drinken, stafkaarten, Garmins en Suunto’s op stap. Nee… de route is als route niet zodanig herkenbaar. Je moet wat padvindertje spelen. Dat kost wel wat tijd. Enerzijds om dat je goed op moet letten en anderzijds je loopt ook wel een stukje fout. Het begin is wel heel erg sterk. Je begint met trappen, zoveel en zo steil. Voor je goed en wel aan de gang bent blaas je hier jezelf al helemaal op. Zo gaan er nog meer van dat soort hellingen komen. Misschien wel wat minder steil maar wel lang.  Na een uur is het mij wel duidelijk dat er vandaag geen hoge gemiddelde snelheid gelopen gaat worden.

Ruiterpad?

Maar wat een mooie omgeving daar in het stroomgebied van de Amblève. Dan ben je er weer een stuk boven dan weer op gelijke hoogte. Sommige stukken nog nat en drassig van de regenbuien van de afgelopen dagen. Een stuk, een singletrack pal naast de rivier was begroeid met manshoog gras, Tenminste voor mij dan toch, al snel bleek dat er meer tussen stond dan alleen maar gras. Lange strengen van braamstruiken en brandnetels groeiden er ook tussen.  Voor de dames wordt dat morgen geen rokjesdag.

En mocht je ooit in de verleiding komen om deze route ook te lopen neem dan in ieder geval voldoende eten en drinken mee voor onderweg want je komt echt niks tegen om iets te kopen of flesjes te vullen. Of ja tegen het einde kom je bij een afstapplaats van een kanoverhuurbedrijf en daar staat een frisdrankautomaat.
Als we uiteindelijk weer bij het station in Trois-Ponts aankomen zijn we ruim 5;30′ onderweg geweest. Zolang ben ik nog nooit op pad geweest voor een loopje. Overigen liep ik voor het eerst met een rugzakje want mijn drinkbelt met flesje was royaal onvoldoende voor deze tocht zeker als je midden in de zomer loopt. het was dan wel geen superhete dag maar drinken moest je en liefst veel.

Dan nog 2 uurtjes weer terug naar Uden. Het was me het dagje wel. En de spieren vanmorgen? Eigenlijk gaat het bijzonder goed. Trappen op en af geen probleem. Als het in de loop van de dag niet anders wordt dan vanavond met de groep weer mee op stap.
Nu nog nagenieten van de dag van gisteren
.

een beetje glibberig op sommige stukken