Hardlopen

Donderdagmiddag,

zo mooi staat er de heide nu bij!

Nog één collega voor de woensdagavondgroep met vakantie. Sta je met je  goeie gedrag als je andere collega wat later komt. Inlopen met een groep van 60 man dan duurt het even voordat je van achter naar voor bent en overal even wat bij wilt kletsen.
Als we weer op de baan aankomen dan kunnen we in elk geval de groep in twee stukken opsplitsen. Nog net aan werkbaar. Maar wat was het een heerlijke trainingsavond. Nagenoeg windstil, heerlijke temperatuur en lopers die bereid zijn te werken. Best een goed gevoel daarover als ik, inmiddels is het donker, naar huis fiets.

bultjes en los.

Dan vanmorgen weer op de fiets samen met Maria richting Bedaf naar Harrie. Op het programma vandaag een duurloop van 2: 45′. De omstandigheden identiek van die van gisterenavond. Zon en een heerlijke temperatuur. Poeskespad indraaien. Huh?? Is de bult die we opgaan vandaag hoger,steiler? Ik loop niet van voor dus over de route vandaag geen inbreng. In het eerste halfuur wordt ieder paadje dat maar enigszins naar boven loopt  ingeslagen. Stukje mul zand hop er overheen. Gelukkig is dat het eerste half uur maar denk ik.
Maar ja…eigenlijk had ik beter moeten weten. Harrie kent zijn achtertuin beter dan ik en vind iedere keer wel weer wat anders. Gelukkig is er ieder half uurtje een korte drinkstop even bijkomen. Na bijna twee uur komen we een paar hardlopende dames tegen. De man van een van de dames heeft onlangs toen ze op vakantie waren een hartinfarct gehad. Toch even vragen hoe het er nu mee is. Het gaat hem gegeven de omstandigheden redelijk. Gelukkig maar.

Kijk en dan heb je loopmaatjes! Die knallen verdorie gewoon door en dat deed de deur wel een beetje dicht die inhaalrace. We liepen net op een stukje waar de heide schitterend in bloei stond. Niet zoveel oog meer voor. Wel voor de koffie een half uurtje later. Nee…dat waren niet mijn benen vandaag. Maar ja… ik moest het er wel mee doen. Het kan niet altijd van een leien dakje gaan.