Zondag,
zo zonnig was het
Het was zondagmorgen nog vroeg toen mijn telefoon ging. “kun je een half uurtje eerder komen want er is nog wat meer werk dan ik dacht”. Nou ja ik was toch wakker waarom dus niet. Dus wat sneller mijn tas ingepakt en met de fiets naar de club. Ruim voor 9 uur was eigenlijk alles klaar voor de clubkampioenschappen.
De aftrap voor recreanten met een aantal series coopertesten. Bij de deelnemers waren er een aantal bij die dit nog nooit in hun leven hadden gelopen. Ook maar weer eens onze oude nostalgische linnen startnummers van de stal gehaald.
Voor de eerste serie die om 9.30 u. van start zou gaan gezamenlijk een heerlijke warming up gedraaid in het zonnetje en zoveel als mogelijk uit de wind. Sta ik nagenoeg aan de start krijg ik de vraag van de wedstrijdleider of ik wil verhuizen naar serie twee. Er was een goede reden voor dus waarom ook niet.
Rustig van start in het eerste rondje dan langzaam in mijn tempo komen. Nee… die 3470 m die ik ooit eens liep dat red ik al lang niet meer. Wel draai ik mijn rondjes lekker constant nu. Met nog 2 minuutje te gaan kan ik nog iets sneller en kom ik uit op een afstand van 2750 m. Bijna 14 km/u. Daar kan ik goed mee leven.
Ondertussen even naar huis en na 3 uur mag ik nog eens terug om mee op te ruimen. Een prachtige dag voor deze kampioenschappen.
Hardlopen 