Donderdag,
De een zijn dood is de ander zijn brood!
Vanmorgen kwam Maria langs op een tijdstip dat we om 8 uur bij Harrie konden vertrekken voor een duurloopje van een uurtje. Tja…een uurtje maar. Eigenlijk als je zo’n opmerking maakt “een uurtje maar” zou je een schop onder je kont moeten hebben want hoeveel lopers en loopsters zijn er niet die er maanden en maanden over doen om een volledig uur te kunnen lopen. Maar gezien in het licht van onze lange duurlopen is een uurtje erg kort.
Je kunt zeker al merken dat we het najaar ingaan. Het was nog niet eens zo lang licht toen Maria even over 7.30 u. langskwam.
Ook in het bos zie je langzaamaan dat er al verkleuringen ontstaan aan de blaadjes. Herfst in aantocht. Overigens is het vanmorgen wel heel erg mooi weer om te lopen. Ik had een shirt aan met lange mouwen. Een groot voordeel daarvan is dat je die omhoog kunt doen en heb je korte mouwen. Andersom dat lukt niet.
Paddenstoelen en zwammen schieten de grond uit. Komen we een bijzonder of mooi exemplaar tegen maak ik er wel een plaatje van.
Zo heeft toch ieder seizoen zijn eigen bijzonderheden en charmes. Nu klaar voor de Zeeuwse Kustmarathon. Laat maar komen.
Dat geldt ook hier!
Hardlopen 