Dinsdagmiddag,

Noodzakelijk kwaad.
Gisterenavond moest de groep waar ik normaal met meega het zonder mij doen. Er stond overigens maar een kort herstelloopje op het programma. Bijna de hele groep heeft of zaterdag of zondag met de 7^loop meegedaan. Alles bijeen liepen er ruim 120 mensen van ons clubje mee.
Sinds een paar jaar hangt er in het gebouw van De Keien Atletiek een AED en als die er alleen maar hangt en niemand weet er mee om te gaan dan schiet het ding ook zijn doel voorbij. Vandaar dat er van tijd tot tijd herhalingslessen gedraaid worden om de bedieningsvaardigheid op peil te houden. Gisteravond was ik weer aan de beurt. Ondanks mijn brandweerverleden merk je dat er van die kennis toch wel snel een deel verloren gaat. Behalve dat de inzichten in het hulpverlenen ook wel in de loop van de tijd veranderen. Mijn avond nuttig besteedt.

zo ziet er dat uit.
Zodoende mocht ik vandaag, normaal een lopeloze dag, mijn duurloop maken. Dan hoef ik vandaag het tempo niet aan te passen aan de minst snelle of eigenlijk juist wel want de minst snelle ben ik dan zelf. Van mijn huis uit heb ik een rondje van bijna 16 km met in de eerste km al het eerste bultje. Na 5 km kom je op Bedaf en daar begint het echte werk met mul zand en opjes en afjes. Om daar wat tempo te houden dat kost wel wat kruim. Met wat draaien en keren is dat gedeelte ongeveer 6 km lang. Vervolgens via dezelfde weg weer naar huis. De aanloop en weer terug dan loop je over een uniek gebied. Je loopt er precies over de Peelrandbreuk.
De kans is wel heel erg groot dat je hier natte voeten oploopt.
Het was niet de eerste keer dat ik dit rondje liep afgelopen april liep ik samen met Kitty en Esther en zal waarschijnlijk ook niet de laatste keer zijn.
De trainingsloop van 23 februari loopt ook voor een deel door dit gebied. Mocht je zin hebben schrijf dan in en doe gewoon mee. Past perfect in de voorbereiding op een marathon.