Zondagmiddag,
Dit hoef je niet op te ruimen.
Gisteren was er in het Belgische Lommel een prachtige trail uitgezet over verschillende afstanden. Een prima georganiseerde trail zoals ik begreep. En zoals bij nagenoeg iedere trail ook deze meteen volgeboekt. Prachtig voor een organisatie met een volbezette wedstrijd. Maar dat een trail tegenwoordig meteen uitverkocht is heeft ook wel enige kwalijke kanten. Er zijn in de trailwereld zo een paar van die ongeschreven regels die iedere trailrunner kent en ook naleeft.
Zo laat je bv. een collega loper die onder uitgaat nooit zo maar aan zijn lot over. Je stopt en doet je uiterste best om zo adequaat mogelijk te helpen. Ongeschreven regel. Iedereen dient die regel te kennen. Een andere regel is dat je in ieder geval je eigen troep mee naar de finish neemt. Een organisatie krijgt vaak bij de gratie God’s een vergunning los bij natuurbeheer op grond van de route weer schoon op te leveren. Doe je dat niet dan kon de volgende keer de vergunning wel eens niet meer verleend worden. Doorgaans gaat dat wel goed maar zeker met de onstuimige groei van de diverse trails gaat het wel eens mis. Tot grote ergernis van andere lopers maar ook zeker tot ergernis van een organisatie.
Op Facebook kwamen vandaag een paar van die klachten voorbij.
Even nakletsen in het zonnetje uiteraard met een kopje thee.
Een ander fenomeen dat zich ook bijna in ieder natuurgebied voordoet is dat je het gebied met wandelaars, lopers en fietsers moet delen. En ik heb altijd geleerd als je deelt dat ieder nagenoeg een even groot stuk krijgt of evenveel rechten of vrijheden. In ieder geval is er een partij die denkt wat meer rechten te hebben dan wandelaars en lopers. Gelukkig wist ik dat vandaag te omzeilen door een stukje bos te vinden dan MTB-luw was. Een heerlijke training met prachtig weer. Het zonnetje erbij een parcours dat prima te doen was. Bijna een tiental nieuwe gezichten die enthousiast op huis aan gingen. Dat zijn blijvers schat ik zo in.
Mijn zondag is uitstekend begonnen.
Hardlopen 