Dinsdagmorgen,
Die wil ook meedoen.
Gisterenavond een duurloop op het programma van 80′. Welke afstand dat maakt me niet eens zoveel uit. Ik had wel een rondje uitgezet dan bijna 14 km. Het zou dan wel krap aan zijn om dan binnen die 80’rond te zijn. Oké… van start en maar eens zien waar het schip dan vastloopt.
Na een kilometertje of 4 gaan we een nogal donker fietspad in. Het is een verbindingspad tussen 2 doorgaande wegen. Snelwegen nou ook weer niet maar je kent ze wel de wegen die een paar dorpen wat korter bijeen brengt. Dan ineens staat er iets in de weg. Huh…..een paard wat doet die hier. Nou is het redelijk normaal dat we loslopende paarden tegenkomen in het begrazingsgebied van de Maashorst maar hier? Die hoort toch op stal of op z’n minst in een wei en niet hier op het fietspad. Je kunt er voorzichtig aan langslopen maar wat gebeurt er als die straks eens naar die wat drukkere wegen zou lopen? Je zou er toch niet aan moeten denken dat je ’s morgens in de krant zou lezen van een noodlottig ongeval van een aanrijding met een paard.
Toch maar gestopt en bij het eerste beste huis aangebeld. Het duurde nog al even voordat de voordeur openging. Ik snap ook wel zomaar in het buitengebied als er dan aangebeld wordt terwijl het misschien wel de gewoonte is om achterom te gaan.
Maar goed de deur ging open en laten we nou het geluk hebben dat we meteen de eigenaar te pakken hebben. Die stond wel even raar te kijken dat zijn paard zomaar los was. Met een voerbakje en een halster liet het beest zich toch geduldig pakken.
Deze onderbreking kostte ons wel wat tijd zodat ik mijn route maar wat heb aangepast anders waren we veel te lang onderweg geweest. Anders dan de titel waren we vanavond “paardenvangers” in plaats van “katvangers”😉 Er is altijd wel iets onderweg.
Hardlopen 