Hardlopen

Donderdagmiddag,

nog niet aangekleed!

Als je zo in de tweede helft van december bent aanbeland dan is er weer bijna een jaar voorbij. Ware het niet dat bij ons met de Kerst nagenoeg altijd een kunstboom staat anders zouden de dennennaalden van de vorige boom nog niet allemaal weg zijn en de nieuwe boom staat er al weer. Zo snel lijkt de tijd wel te gaan. Met zoiets in mijn gedachte fietste ik gisterenavond naar de baan. Alweer de laatste training van die groep dit jaar. Nou vallen er ook zo maar 2 woensdagen achter elkaar weg. Eerste Kerstdag en Nieuwjaarsdag gaan er af.
Toch als ik me dat wat eerder gerealiseerd zou hebben dan denk ik dat ik wel aan de horecacommissie gevraagd of ze deze avond de kantine open hadden gemaakt. Koffie met iets erbij zou er wel  in gefietst hebben denk ik zo. Nu moesten we het doen met een prachtige avond. Schitterend weer een prachtige volle maan en een bezetting om u tegen te zeggen. Want er is best wel wat gebeurd met de groep op woensdag.
Aan het begin van het jaar gestart met 3 trainers soms een verdeling gemaakt over 2 man, anders zou bijna iedere loper een personal coach gehad hebben;-) En nu aan het einde van dit jaar is het heel gewoon om drie groepjes van 20 lopers/loopsters te hebben. Nee…. de groei is er bij de club nog lang niet uit.

Dit is er zo’n moment!! Onbetaalbaar!

En dan vanmorgen het is nog donker als ik op weg ga naar Harrie. Niet op de fiets deze keer maar lopend er naar toe. Onze duurloopbelangen liggen zover uiteen op dit ogenblik dat ik vooraf al een loopje maak van 40′ daarna met het groepje meeloop die voor 1:40′ gaan en dan mag ik nog weer 40′ terug. Dan ben ik precies bij mijn doelstelling van vandaag om een duurloop te maken van 3 uur. Het zal dan ook waarschijnlijk mijn laatste lange duurloop voor dit jaar worden. Maar goed je weet ook maar nooit wat er de komende week nog op  mijn pad komt. Na 3:03′ de sleutel in de voordeur.

Of ik nog een jaarverslagje schrijf van het afgelopen jaar? Ik zou waarschijnlijk alleen aan een verslag van mijn wedstrijdjes toekomen en dan sla ik veel te veel schitterende loopmomenten over. Momenten soms die je alleen voor jezelf beleefd. Als je geniet hoeveel plezier dat iemand uit zijn prestatie kan halen als je ziet dat een doelstelling die iemand zich oplegt, ogenschijnlijk bijna onhaalbaar, en voor dat het jaar om is de doelstelling al gerealiseerd is. Die momenten zijn niet in een verslag te vangen. Ze zijn er wel ze  zijn er zelfs in overvloed.

Ik kan er niet duidelijk genoeg in zijn: “ik geniet hier mateloos van”