Donderdagmiddag,
Gisterenavond een trainingsbegeleiding op de baan en vanmorgen nog een uurtje lekker loslopen en dan de rust erop tot zaterdagmorgen. Zou het eindelijk wat rust brengen in mij hoofd of dat ik het nog eens kan of niet. Een poging om voor de tweede keer in mijn loopbaan een afstand te lopen die een marathonafstand te boven gaat.
Aan de voorbereiding kan het bijna niet liggen. De km’s zijn gemaakt. Meer meters maken dat zou ten koste gegaan zijn van blessures waarschijnlijk. Nu heb ik het heel kunnen houden.
Soms dan krijg je de vraag of dat je gek moet zijn om met je 68-ste nog eens 50 km te lopen. Och… is mijn antwoord dan: ” noodzakelijk is het niet maar het maakt het wel een stukje gemakkelijker.”
Maar net zo goed als bij de Be More Ultra Tour ben je er nooit zeker van. Was het toen dat ik gewoon die 50 km mee moest want niemand anders kende de route destijds dus ik moest toen wel. Als je foto’s van toen nog eens wilt zien die staan hier. Dat is deze keer wel anders. Niet dat ik er deze keer niet alles aan zal doen om na 50 km over de finish te gaan en ook zeker te proberen om dat binnen de gestelde tijdslimiet te doen. Met een netto looptijd van toen daar wil ik voor tekenen.
Het begint nu toch wel aardig te kriebelen.

Op zo’n familieportret daar ben je toch trots op!