Dinsdagmiddag,
Omdat ik ‘m zo mooi vind!
Dan loop je op zaterdag die 50 km en nadat je wat hebt gegeten, gedronken, gekletst en genoten dan staat er nog de autorit van 140 km naar huis. Ooit (2012)na de Slachtemarathon deed ik dat in etappes. Een stukje rijden, stoppen uitstappen en wat bewegen. Dat was mijn voornemen om dat zaterdag ook te doen. Het ging eigenlijk allemaal veel gemakkelijker dan vooraf gedacht en ben zo in keer naar huis gereden. Maar dan als je dan thuis bent en je wilt uitstappen dan wordt het toch enigszins anders. Dan ben je even een oud mannetje dat uit de auto komt. En wat te denken van de trap op?
Na een nachtje slapen ging de trap af ’s morgens al weer een heel stuk beter. Dat moest ook wel want er moest een parcours in orde gemaakt worden voor de laatste cross. Om even voor 7.30 u. begonnen en terwijl de cross om 10.00 u. met de jeugdgroepen van start moesten zaten we met de opbouwploeg om iets over 9 uur aan een bakje koffie. Kant en klaar om te kunnen starten. Ik geloof er heilig in als je zo bezig bent dat je herstel dan op zijn snelst gaat. Tenminste dit deel van de dag leverde weinig problemen op.
Een vlak stukje!
Dan staat er op maandagavond een duurloopje op het programma. Een duurloopje van een uurtje maximaal ook omdat er van deze groep een aantal de cross van gisteren hebben meegedaan en zij die zaterdag een HM gaan doen mogen ook niet langer. Voor mij komt dat ook goed uit. Maar eens zien waar het schip op de klippen loopt. Maar wonder boven wonder het schip loopt niet op de klippen. In de eerste km nog wat zware benen maar daarna ging het echt probleemloos. Ogenschijnlijk heb ik er dus niet zo heel veel mee geleden.
Het lijkt erop dat ik woensdagavond gewoon de baantraining kan begeleiden. Tenminste daar ga ik nu vanuit. Nu maar eens uitkijken naar het volgende doel.
Hardlopen 