Hardlopen

Dinsdagmiddag,

geboorteplaats

Op 10 mei is het precies op de dag af 6 jaar geleden dat we een reünie hadden van de toenmalige 6de klas van de lagere school. Destijds 50 jaar geleden dat we allemaal naar het voortgezet onderwijs gingen. Nu zijn we dus weer  6 jaar verder en aantal dames uit de groep hebben de koppen weer eens bijeen gestoken en ze vonden het weer eens tijd worden om een feestje te bouwen. Meisjes in de klas?? Jaja…in een katholieke gemeenschap een gemengde school. Onze tijd toen al ver vooruit!
Zoals ik al zei dat gaat plaatsvinden op 10 mei in ons geboortedorp van destijds.
Deze keer ben ik niet bij de organisatie betrokken dus ik laat maar mooi komen wat er komt. Dat ik er weer naar uitzie dat moge duidelijk zijn. We zijn nu op een leeftijd dat de verhalen van vroeger alleen maar steeds sterker en absurder worden. Och….dat is ook niet zo erg.

Dan ons duurloopje van gisterenavond. De laatste voorlopig op het asfalt. Vanaf maandag schuiven we weer het bos in. Normaal gesproken probeer ik het tempo heel rustig te houden zodat iedereen zijn of haar ei goed kwijt kan.
Gisterenavond had ik zoiets van: “laat ik er vanavond maar eens niks van zeggen en hoor wel of er ergens gepiept wordt en dan is het nog tijd genoeg om in te grijpen”  En gepiept werd er helemaal niet. Het tegendeel zelfs er werd naar hartenlust gekletst en geklept. De verlichting die we bij ons hadden was amper nodig geweest want ze hoorden ons wel aan komen.
De lente in de lucht? Het lijkt er op!!

De klas van destijds alleen nu 50 jaar later!