Zondagavond,
Een stel blije finishers!!
Na de bostraining van vanmorgen mocht ik vanmiddag nog eens aan de bak. Nee…niet om te lopen maar om wat werk te doen bij de club. Vandaag waren er twee wedstrijden te doen. De eerste voor de pupillen met allerlei attributen om alle mogelijke atletiekonderdelen te simuleren. Springen, werpen en lopen.
Daar zijn best heel veel speciale materialen voor nodig. Gelukkig gisteren al veel in orde kunnen maken anders had de eerste wedstrijd nooit zo vroeg van start kunnen gaan.
Helaas begon het tegen het einde van de wedstrijd te regenen. Alle spullen nat en vies. En toch moest alles weer schoon en droog op de aanhanger die we geleend hadden van een buurclub. Daarna was er een regiomeeting voor junioren. Daar moesten weer heel andere materialen voor het veld op.
Terwijl ik met de opruim-en het schoonmaakwerk bezig was kreeg ik een telefoontje. Een telefoontje van een gelukkige Esther die samen met Kitty van start was gegaan in de marathon van Parijs. Het was gelukt om te finishen in de eerste marathon van Esther.
Tijdens het telefoontje was ik erbij gaan zitten. Nadat het gesprek beëindigd was gingen mijn gedachten uit naar januari 2010 toen ik het eerste beginner schema schreef voor haar. Voorzichtig beginnen in een periode dat ze veel last had van hielspoor en van daaruit steeds van de ene naar de andere blessure sukkelde. Het lukte maar niet helemaal om goed van de grond te komen. In maart 2012 resoluut omgeschakeld naar minimalistische loopschoenen. Leren lopen op vff’s.
Weer helemaal van vooraf aanvangen. En nu twee jaar verder loopt ze haar eerste marathon in Parijs. Nee….niet op een formidabel tempo maar wel uitlopen.
Ze zegt van zichzelf dat ze niet uitblinkt in geduld, ik denk daar wel iets anders over.
Hardlopen 