Archief voor mei, 2014

Donderdagmiddag,

Deze groep liep het eerste rondje. Nog steeds fris en fruitig. (foto van Frans)

Deze groep liep het eerste rondje. Nog steeds fris en fruitig. (foto van Frans)

Toen ik vanochtend om 6 uur naar buiten keek wist ik al wel dat het vandaag geen “drogevoetenloopje” zou gaan worden daarvoor had het gisteren en vannacht teveel geregend en zelfs nu regende het nog. Daar om was ik toch wel heel erg benieuwd met wat voor een groep ik vanmorgen op stap zou gaan. Ik zorgde er voor dat ik ruim op tijd op de parkeerplaats was maar Margriet was er nog net een stukje eerder. Zij kwam het meest ver om de eerste lus van 15 km mee te lopen. Ze weet wat trailen is dus dit rondje zou haar wel bevallen.
Langzamerhand loopt het tegen 8.00 uur en de groep begint vorm te krijgen. Ik ben blij verrast met deze opkomst. Met ruim 20 mensen gaan we op pad. Zij weten het nog niet maar ik weet dat ze binnen 10′ al natte voeten zullen hebben. Pogingen om dat te ontwijken weet ik zeker dat die stranden in mislukte pogingen.
De eerste single track is gewoon een “beekje”. Ja….kunt er langsaf maar dan loop je door het lange natte gras. Het effect is gelijk.
Och…dit is gewoon prima voor het verloop van het verdere parcours. Je hoort dan ook niemand meer over de modder en de plassen. Wat ik wel hoor is dat er gewoon enorm genoten wordt van de omgeving waar we doorlopen. Hé….hier een heuvelrug die wist ik niet eens dat die er was. En die vijver?  Nog nooit gezien.

Een stukje naar boven want daar zijn geen plassen.

Een stukje naar boven want daar zijn geen plassen.

Dan komt het mulle zand en de heuvels van Bedaf. We stoppen heel even voor overleg. Er zijn 3 mogelijkheden om de oversteek te maken. Een moeilijke route, een iets moeilijkere route en de moeilijkste route. De grootste groep gaat voor de laatste keuze. Is de oversteek gemaakt dan zijn we ruim een uur onderweg. Je kunt wel stellen dat het lastigste deel van het eerste rondje achter de rug is. Freewheelen tot aan de parkeerplaats is nou ook weer niet het juiste woord. Via het “kabouterpad” na ruim 90′ weer terug op de parkeerplaats.

De verse troepen staan al in de startblokken ze zullen evenwel nog wat geduld moeten hebben want de doorlopers moeten eerst wat eten en drinken.
Dan op weg voor de tweede lus. Ook weer ongeveer 15 km lang maar met iets minder los zand en heuveltjes. Deze groep kon het kruit wat langer droog houden. Maar ook hier naarmate de tijd vorderde vergeefse moeite. Zelfs al was het parcours droger geweest dan had ik nog wel ergens een stuk met blubber kunnen vinden. Nat is nou eenmaal nat! Het venijn van dit rondje zit op aantal km’s voor het einde. Een pittig heuvelruggetje met een oversteek door paden met mul zand en nog een heuvelrugje en vervolgens de “nattehoek” in. Kijk dat stukje heeft niet voor niks die naam gekregen.
Nog een km over het asfalt is daar de parkeerplaats weer.

Hé…. die ken ik! Staat Sjan en Jeroen met een grote kan met hete thee ons op te wachten. Dat smaakte voortreffelijk. Goed geregeld familie!!
Voor dit soort van loopjes daarvoor mogen ze mij wakker maken. Hier kan ik super van genieten. En hebben daar de weersomstandigheden nog enige invloed op?  Nee…. niet in het minst. Da’s altijd genieten.

 

Advertentie

Dinsdagmorgen,

Dik verdiend!!

Dik verdiend!!

Vanmorgen om iets voor half acht vertrokken voor een duurloopje van ruim 90′. Op dinsdagmorgen?? Ja..het overkomt me niet zo vaak dat ik niet op maandagavond loop maar gisterenavond was het zo’n gelegenheid dat ik niet kon. Onze halfjaarlijkse ALV stond op het programma en Sjan met nog een paar anderen werden gehuldigd vanwege hun 25-jarig lidmaatschap. Als dat geen grondige reden is om niet te gaan lopen wanneer is het dan wel? Dus daarom vanmorgen op stap. De nietloper zou zeggen maar het regende toch? Natuurlijk regende het maar dat is nou net geen excuus om niet te gaan.

Heerlijk weer was het. Nagenoeg geen wind niet koud en aanvankelijk lichte regen. Overigens die lichte regen veranderde op sommige ogenblikken wel even in flink wat regen. Voor mensen die wat last hebben van pollenallergie is dit subliem weer. Alle stofjes vallen met de regen uit de lucht en je ingeademde lucht lucht is schoon. De eerste 5 km, de aanloop naar Bedaf, loopt over paadjes waar op dit ogenblik het gras en de bermbeplanting bijna manshoog staat. Manshoog voor mij dan toch. Vervolgens kom ik dan uit op Bedaf, het zandverstuivingsgebied. Loop je de eerste meters door het mulle zand waarvan de bovenlaag wat nat is. Els, een loopster die aan de rand van dit gebied woont en het Ujese dialect nog beheerst als geen ander zou dan zeggen: “Tiny…ut loait wèr oan” Ze bedoelt dan dat het natte zand aan je schoenen blijft plakken en je voeten zo zwaar worden dat het een niet te verwaarlozen deel van je gewicht gaat worden. Krachttraining? Zeker weten!!
Een stukje van dit gebied nemen we op Hemelvaartsdag ook mee.
Nu ik dit schrijf zou ik niet eens meer weten of dat het nog steeds regende of dat het droog was. Zo weinig invloed heeft regen op je loopje.

De laatste 5 km gaan weer door het natte gras. De natte halmen koelen je benen goed en het gesop van je voeten in je schoenen duidelijk hoorbaar. Duidelijker dan mijn ademhaling in elk geval.
Uiteindelijk was ik even na 9 uur weer thuis. Zo zou lopen eigenlijk altijd moeten zijn!

http://t.co/wDCdX7T3Y3

Zondagmiddag,

Teamtraining!

Een foto van een paar jaar terug

Je hoort het regelmatig zeggen: “Eens een loper altijd een loper”.  Als trainer van recreanten hoor je dat niet alleen maar maak je best vaak mee. Zo zie je lopers vrij frequent trainen en vervolgens verdwijnen ze uit beeld. Soms sturen ze je mail dat ze afhaken of afgehaakt zijn. Welke redenen? Dat kan heel divers zijn. Verandering van baan, verandering van sociale status, verandering van woonplaats, blessures, allerlei redenen liggen daar aan ten grondslag. Gelukkig hoor je bijna nooit dat ze de trainingen bij ons niet leuk vonden.
En dan…dan zie je ze zo maar weer als uit het niets op de training verschijnen. Gelukkig zijn ze dan ons niet vergeten. Zo ook op de bostraining vanochtend een jongedame die de weg weer terugvond. Ze liep afgelopen zondag mee met de Marikenloop en trof daar best weer een aantal oude loopmaatjes van een paar jaar terug. Zo’n simpele aanleiding kan al een aanzet zijn om je neus weer eens te laten zien.
Ze mocht vandaag, omdat het haar eerste training weer was, bij mij in de groep mee. Het spreekt voor zich dat je tijdens het inlopen je licht eens opsteekt hoe dat het inmiddels allemaal gaat. Je wilt wel weten hoe het ondertussen met haar allemaal verlopen is. Helemaal blessurevrij en met haar bedrijf liep het eigenlijk ook wel. Ze liep vandaag lekker soepel mee alsof het haar weinig inspanning kostte. Dus het herbeginnen in onze groep is al een gepasseerd station. Ze schuift zondag een groep door. Haar tempo ligt al te hoog voor deze groep. Ze moet dan teveel ingehouden lopen.
Toch een goede constatering dat ze ons niet is vergeten!!