Dinsdagmiddag,

Hier kun je zonder klauter-en klimwerk ook niet meer komen.
Je hoort het regelmatig als je aan het lopen bent. Het gaat me vandaag voor geen meter. Als je er dan naar vraagt of ze zelf een oorzaak weten waarom het dan eens wat minder gaat dan is er eigenlijk bijna altijd wel iets waarom dat een training eens wat minder loopt dan dat je zou willen dat het liep. De oorzaken kunnen echt heel divers zijn. Van slecht geslapen, een te snelle of te intensieve training eerder die week, licht verkouden, snotterig of er is gewoon niks aan te wijzen waarom dat het wat minder gaat.
Nou is het in het gewone leven al zo dat het meestal met wat opjes- en afjes gaat. In de hardloopwereld al helemaal. Zeker bij lopers/loopsters die nog geen groot aantal trainingsjaren hebben. Dan is er een periode dan loopt het zo lekker en je voelt je conditie met sprongen omhoog gaan. De volgende periode dan vlakt de opbouw weer helemaal af en er hoeft niet veel te gebeuren of je gaat zelfs achteruit.
En wat moet je daar nou aan doen? Niks…gewoon niks!
Ja… fouten maken dat kun je. Gaat het eens wat minder en je hebt niet het geduld om rustig af te wachten tot het weer beter gaat maar denkt door wat extra trainingen er wel weer bovenop te komen. Met die maatregel train je zeer waarschijnlijk in de terug uit of je kiepert net over het randje en een blessure is het gevolg. Het enige dat je kan redden is geduld. Gewoon rustig verder training ja misschien zelfs wat extra rust dat biedt waarschijnlijk de beste en de snelste en de beste oplossing.
De andere kant op is precies hetzelfde. Je hebt een periode en het loopt als een fluitje. Een paar wedstrijdjes gaan erg goed en je loopt net aan of net geen PR op een bepaalde afstand. Het ligt dan zo voor de hand dat je of nog even de training iets opschroeft, dat kan zowel in omvang als in tempo zijn, en ook in deze situatie kieper je net over het randje. Rust bewaren, rust bewaren dat is het devies.
Die golfbeweging is bij iedere loper/loopsters aanwezig maar naarmate je meer trainingsjaren hebt worden de dipjes wat minder diep en vaak wat minder lang en de topjes wat minder hoog. Het verschil dat vlakt wat af. Je hebt het er maar mee te doen. Nogmaals je uit balans laten brengen door ongeduld is de grote valkuil.
Ik had er gisteren een paar op ons maandagavond duurloopje. Oké… het liep voor geen meter vertelden ze me maar deden wel bijna 14 km mee op het gewone tempo dus zo slecht ging het nog niet.