Maandagmiddag,
Hoeveel km’s kan deze?
Als ik ze omschrijf dan kent iedereen ze wel. Van die feestjes waarbij het grijsgehalte erg hoog is. Gesprekken komen vaak wat moeizaam opgang en als ze dan op gang zijn gekomen dan hebben ze een onderwerp waarvan ik denk dat hoeft voor mij niet zo nodig. Sporten in het algemeen en hardlopen in het bijzonder dat kan ik beter niet ter sprake brengen. Hoe groot de actieradius op stand 3 of 4 van hun trapondersteuning van de E-bike dat is meer het onderwerp. Een fiets zonder accu die bestaat in hun opinie niet eens meer.
Vervolgens komen allerlei enge ziektes om de hoek kijken en geklaag over wat men niet meer kan. Oja….wel 10 of meer flesjes bier naar binnenwerken dat gaat nog goed denken sommigen.
Oké… het zijn mijn leeftijdsgenoten maar ik denk dan toch wel bij mezelf daar ben ik eigenlijk nog lang niet aan toe. Er lijkt dan een enorme generatiekloof te zitten in dezelfde leeftijdscategorie. Een heel typerende uitspraak die ik nog hoorde was de navolgende: “Jaja”, Tiny, “ik kan nog alles zolang ik maar niks doe”. Met een hele diepe zucht daar opvolgend.
Misschien is het wel een kwestie van verbazend veel geluk maar zo als ik er nu tegen aankijk ben ik eigenlijk hier pas over een jaar of 10 aan toe. Laat ik voorlopig op dit soort feestjes maar wat aanhoren over het geklaag en gesteun en gewoon mijn eigen ding blijven doen. En me vooral niet te ergeren.
In elk geval vanavond mijn duurloopje maar alvast maken. Hoef ik ook geen voetbal te kijken en maar eens zien wat er vanavond meeloopt. Ik denk een generatie waar ik een stuk beter mee uit de voeten kan.
Och dit moest toch even van mijn hart.
Hardlopen 
Je bent zo oud als je je voelt. Ik hoop, net als jij, nog heel lang door te kunnen gaan met lopen. Laat mij maar een fitte oudere worden.
Ik las ooit eens een mooi verhaal over een man die het geklaag ook zat was en besloot dat hij alleen nog maar jonger zou worden:
http://www.schrijverscontact.nl/jaap-van-den-beukel/ en naar beneden scrollen naar “Het badmatje”.
Ja, mijn vader zei het vorig jaar ook toen ik hem vertelde hoeveel mijn fiets had gekocht. “Hoe, maar voor die prijs heb je toch al een e-bike als je een beetje goed uitkijkt?” – “Ja maar ik wil geen e-bike” – “Hoe maar als’t nu dezelfde prijs is, je moet je toch fysiek zo hard niet inspannen?” Kijk, meningen verschillen nu eenmaal 🙂
De gesprekken met de jongere generatie zijn ook niet altijd even opwekkend. Ik ben in mijn volleybalteam veruit de oudste (40, terwijl de rest 23 is). Een van mijn teamgenoten denkt serieus dat ik in een midlife crisis zit, omdat ik tijdens de volleybaltraining fanatiek meedoe en naar de grond duik om de bal te pakken, en omdat ik naast het volleyballen nog 2x in de week hardloop en regelmatig aan loopevenementen meedoe…
Mooi geschreven….Misschien is het is meer een sportkloof…Het huis, auto,,e-bike wordt vaak goed onderhouden met opknap- en service-beurten, echter het belangrijkste wat een mens heeft wordt vaak vergeten of er is geen tijd voor.. Totdat het te laat is…Lekker lopen vanavond Tiny!
Zo herkenbaar wat je beschrijft. Kan een mens te oud zijn om hard te lopen? Nee, oud word je pas als je ermee stopt alleen omdat je denkt dat je daarvoor te oud bent. Ik hoop, net als jij, nog jaren te kunnen doorgaan met deze mooie sport.
Ja, die gesprekken ken ik ook en dan is mijn generatie nog wat jonger. Regelmatig word ik vreemd aangekeken als ik zeg 4x per week hard te lopen. Dat doe je als getrouwde vrouw toch niet? Dan blijf je toch thuis bij man en gezin? Gelukkig heb ik tegenwoordig ook heel wat gelijkgestemden in mijn vriendenkring, kan ik toch over hardlopen en sporten in zijn algemeenheid praten.
En vanavond een duurloopje rond 6 uur? Als ik dichterbij woonde dan liep ik mee 🙂
Ik denk dat jij daar binnen 10 jaar zelfs nog niet aan toe bent 🙂