Donderdagavond,

Een plaatje van vorig jaar van grazende moeflons
Toen ik vanmorgen met de fiets vertrok naar Harrie wist ik dat Sjan voor de eerste keer na haar longembolie ook weer haar eerste hardloopmeters zou gaan maken. Geen gunstige dag om weer te herbeginnen. Maar wel een feestelijke stap op weg naar herstel. Met een collega loopsters liepen ze 30′ lang afwisselend 200 m en 200 m wandelen. Het viel haar niet eens tegen. Voor het herstel van wat haar is overkomen lopen de prognoses uiteen van een 3-tal maanden tot een heel jaar. We zijn nu bijna 5 maanden verder dus niet ontevreden tot nu toe.
Wij liepen vanochtend nog even langs de plek waar vorige week een illegale storting van pallets had plaatsgevonden. Gelukkig is de melding goed aangekomen en was alles opgeruimd. Ik hoop dat ze ook wat gegevens hebben gevonden die tot de daders zou kunnen leiden. Heb ik overigens niet zo veel hoop op dus het zal er wel op neer komen dat de kosten van het opruimen op rekening komt van de belastingbetaler.
Geen goed woord voor deze prutsers over.
Overigens smaakte de koffie na het duurloopje echt heerlijk.
Fijn dat Sjan zo goed vooruit gaat! Als je op zo’n dag als vandaag vertrouwen genoeg hebt om te beginnen, dan komt het vast helemaal goed!
Het is momenteel niet het makkelijkste weer om te lopen, maar fijn om te lezen dat het Sjan is meegevallen. Dat geeft toch aan dat het herstel goed gaat.
Hands up voor Sjan….herstellen is lastig omdat het zo langzaam gaat. De kunst is om dan niet de moed te verliezen en positief te blijven over wat er al weer kan.
Groetjes,
Dorothé
wat fijn dat Sjan zo goed aan het herstellen is!!