Hardlopen

Donderdagmiddag,

Nee…over het water lukt niet. Gewoon er door!

Een goed teken of een slecht teken vraag ik me dan af. Het loopt de laatste weken zo lekker. De duurlopen die ik afgelopen periode liep gaan als vanzelf. Niet alleen het lopen ervan maar ook hoe snel het herstel weer daar is. Terugkijkend eigenlijk het laatste half jaar al. De 50 km bij de Sallandtrail twee dagen nadien kon al gewoon weer mee met een duurloop van 2 uur. Vervolgens de marathon van Zeeuws Vlaanderen de week daarop zonder ook maar ergens last van te hebben gewoon kunnen trainen. Dan de Koning van Spanje. Oké… je wordt er wel moe van maar ben je eenmaal over de streep dan is die moeheid ook weer snel over. Zeker als je een halve liter Erdinger opdrinkt terwijl je normaal gesproken nooit geen bier drinkt.
En dan nu de laatste paar maanden na een relatief rustige periode wat wedstrijden betreft gaan de voorbereidingen voor mijn laatste twee marathons voor dit jaar echt super gemakkelijk. Ik hoop niet dat het de laatste stuiptrekkingen zijn van mijn lijf. Ik blijf hopen dat het nog een paar jaar meegaat.
Gewoon omdat ik het nog veel te leuk vind. Biljarten of Jeu des Boules spelen kan ik altijd nog  doen.
En dan nu het najaar er is zijn er binnen een tijdsbestek van een paar maanden zoveel marathons overal. Bijna ieder weekend is er wel iemand of die ik ken of waar ik een schema voor schrijf die ergens van start gaat. De vragen stapelen zich op het mailverkeer intensiveert. Paniek? Nou nee… net nog niet. Meestal is er wel iets te vinden om te relativeren.

Een mooie maar drukke periode van een trainingsjaar. Een periode van de waarheid. Een periode waar trainingsarbeid uitbetaald!

Ook vanmorgen ruim 27 km onderweg geweest.