Archief voor oktober, 2014

Niks nie leuk nie!

Geplaatst: 31/10/2014 in sport
Tags:, ,

Vrijdagmiddag,

Niks nie leuk nie!!

Niks nie leuk nie!!

Heb je een half jaar geleden het besluit genomen om voor de eerste keer in je leven een marathon te gaan lopen. Ook nog niet de eerste de beste uitgekozen. De voorbereidingen beginnen. De voorbereidingswedstrijdjes loop je als een trein. En dan…je laatste lange duurloop is gelopen alle km’s gemaakt en dan voel je een verkoudheid opkomen. Oké … nog twee weken te gaan dat kan ik wel hebben denk je. Maar dan sleept het verkoudheidje verder. Je hoest wat meer, je keel begint pijn te doen. Je doet er alles aan om zo snel mogelijk weer de oude te worden. Maar alles loopt en zit tegen. Dan komt er tot overmaat van ramp ook nog koorts bij. De eerste dag is het een lichte verhogen. Nog kansen om van start te gaan. Moet wel snel over zijn dan. Volgende dag zeker niet over eerder nog meer. Licht vorm van paniek!! Wat nou als?

Om een lang verhaal kort te maken dit is Wendelien overkomen. Echt alles er aan gedaan om op haar eiland tot een prima prestatie te komen op haar eerste marathon. Haas, overtocht,overnachting echt alles geregeld. Maar er is maar één verstandig besluit te nemen. Niet van start gaan. Als je lichaam tegen je gevoel in opstand komt dan legt het gevoel het altijd af.

Hoe spijtig dan ook. Een moedig besluit.

Advertentie

Donderdagmiddag,

parcoursinspectie in 2011

parcoursinspectie in 2011

In 2010 won ons trainersteam de eerste prijs als “beste start to run locatie van Nederland”. Ik was er erg mee in mijn schik. Ik zal ook uitleggen waarom. Het spreekt voor zich dat je enorm trots bent op je team om zo’n prijs te winnen. Het jaar daarvoor (2009) werden we als tweede geklasseerd. De prijs was toen twee tickets om deel te nemen aan de marathon van New York. Niet gering overigens. Maar stel nou dat je zo’n prijs wint en je bent met een organisatie team van meer dan 10 personen. Wie gaat er dan naar New York?
Natuurlijk had ik ons bestuur al ingelicht dat  er wel kansen waren en zij kregen van mij dan het probleem op hun bordje.  Ik was best blij met de tweede plaats destijds.

Draag deze met trots

Draag deze met trots

Maar goed een jaar later stonden we op de eerste plaats. De prijs was nu een stuk aantrekkelijker want we mochten met het complete team genieten van een geheel verzorgd weekend op Terschelling met deelname kaarten aan de Berenloop. Nu hoefde ik niemand te passeren. Het enige waar ik nog enigszins mee zat was dat ik ook dat jaar de Zeeuwse Kustmarathon had gelopen dus maar 4 weken ertussen en ik wilde toch ook graag Inge begeleiden op haar eerste marathon. Toch maar gedaan en geen ogenblik spijt van gehad.
Nu nog vaak de opmerkingen dat het zo’n enorm geslaagd weekend was.

En nu in afgelopen juni weer voor hetzelfde dilemma toen ik de uitnodiging kreeg van een aantal loopsters om weer mee te gaan naar de Berenloop. Maar eerlijk is eerlijk ik zag nu minder beren op de weg dan in 2011. Het moet maar gewoon lukken met 4 weken tussenruimte.

Gisterenavond nog een training op de baan en vanmorgen nog een 8-tal km’s en dat moet het maar zijn voor zondag. Zaterdag met een aantal al vroeg vertrekken om de boot van 9.45 u. te halen in Harlingen. Ik zie het helemaal zitten.

Dinsdagmiddag,

Een foto van 7^^loop van 2004. Ouder geworden? Lijkt van niet

Een foto van de 7^^loop 2004. Ouder geworden? Lijkt van niet. 1:05’25”

Tussen alle najaarsmarathons zit de Zevenheuvelenloop zo maar ergens tussen. Zeker bij onze club, Nijmegen is op redelijk korte afstand, is hieraan deelnemen erg populair. In de voorbereiding en weg er naar toe zie je dan ook best een aantal groepjes lopers die in deze weken afspraken maken om op zaterdag of zondag daar ter plaatse een verkenningstraining te gaan doen. Ze spreken een verzamelpunt af en lopen in elk geval een groot gedeelte van de route. Daarna is het de goeie gewoonte om te “evalueren” bij een bakje koffie met iets lekkers erbij. Ik hoor er vaak erg enthousiaste verhalen over. Het evalueren duurt wel eens langer dan de tijd die men liep.
Kijk da’s nou gericht naar een wedstrijd toe werken.

Maar iets soortgelijks doen we op de maandagavond duurloop ook wel. Ik kies dan een route met één of meerdere viaducten erin. Zit er maar eentje in dan kun je net zo gemakkelijk een paar keer heen en weer lopen. De hellingen van een viaduct zijn dan misschien wel iets minder lang maar loop je dat op een stevig tempo naar boven werkt dat prima als heuveltraining. In elk geval ga je het naar boven lopen technisch je eigen maken. Meestal is de hellingshoek ook niet zo groot dat  je hele looptechniek er van onderuit gaat. Het is ook niet zo steil dat je compleet voorover tegen de helling aan moet gaan hangen. Rechtop blijven en je passen wat aanpassen( iets korter en een hoger ritme) is het devies.

Dat deden wij gisteravond in ons duurloopje. Twee keer op en neer met de stukken die naar boven gingen op tempo en op een rustig tempo naar beneden. Erg grappig om de reacties van sommige fietsers te zien als ze door een loper worden ingehaald en de verbazing is nog groter als dat dan ook nog een loopster is.

1:15′  onderweg geweest over bijna 12 km. Zo is het niet erg om op het asfalt te lopen. De tijd vloog tenminste voorbij. Volgende week zal er weer zo’n soortgelijke training zijn maar of ik dan zelf meeloop dat zal wel enigszins afhangen van hoeveel kruim me de Berenloop heeft gekost. Nu nog twee korte trainingen, morgen een baantraining verzorgen en donderdagmorgen nog een uurtje loslopen en dan op zaterdagmorgen vroeg op weg naar Terschelling. Ik kijk er naar uit.